Przeskocz do treści

Radio Maryja

Dwunastoosobowa rodzina Polaków z Ukrainy dostała klucze do domu w Głębowicach w gminie Wińsko na Dolnym Śląsku. To największa do tej pory rodzina sprowadzona do Polski.

Rodzina Barnusiów do tej pory mieszkała w Mościskach na terenie dawnego województwa lwowskiego oddalonego 18 km od polsko-ukraińskiej granicy. Rodzina, będąc na Ukrainie, kultywowała polskie tradycje i deklarowała polską narodowość. Wszystkie dzieci posiadają kartę Polaka oraz chodziły do polskiej szkoły w Mościskach. Dla dziesięciorga dzieci i ich rodziców podwrocławska gmina Wińsko zaoferowała wygodny dom.

Radni decyzję o wręczeniu rodzinie kluczy podjęli jednogłośnie. Jak mówiła Jolanta Krysowata-Zielnica, wójt gminy Wińsko, przygotowania zakupionej nieruchomości trwały pół roku. Dziś do swojego nowego lokum rodzina przyjechała z Ukrainy. – Sprawa rodziny Barnusiów to można powiedzieć tylko akcja, a Polsce potrzebny jest program – program sprowadzania Polaków z europejskiej części byłego Związku Radzieckiego – powiedziała Jolanta Krysowata-Zielnica, wójt gminy Wińsko.

W uroczystości wręczenia kluczy do nowego domu, dwunastoosobowej polskiej rodzinie z Ukrainy wzięła udział europoseł Beata Kempa. Jest to największa do tej pory rodzina, która została sprowadzona do Polski – mówiła europoseł. – Jest powodem do wielkiej radości, że możemy dzisiaj powitać dwunastoosobową rodzinę państwa Barnusiów z Mościsk – miasta, które po 17 września 1939 roku znalazło się w granicach Związku Sowieckiego. Takie były losy tysięcy Polaków w innych miastach i wsiach na Kresach przedwojennej Polski – przypomniała Beata Kempa, europoseł Solidarnej Polski.

Pieniądze na remont domu pochodziły od sponsorów i środków zebranych za pośrednictwem portalu społecznościowego. – Wszelkie koszty remontu – bo dom stał siedem lat pusty – zostały pokryte przez Fundację Studio Wschód, ze zrzutki.pl. Ci ludzie wrzucali parę złotych, parę tysięcy złotych. I w ten sposób to wspólne dzieło się udało – wyjaśniła wójt gminy Wińsko. Rodzina Barnusiów przyjechała do Polski tylko z podręcznym dobytkiem. W nowym domu czekają na nich nowe meble i wyposażenie oraz wszelkie rzeczy pierwszej potrzeby.

Tekst i zdjęcie za: https://www.radiomaryja.pl/informacje/pomoc-dla-wielodzietnej-polskiej-rodziny-z-ukrainy

Elżbieta Hiszczyńska-Sawicka

Mam przyjemność poinformować Państwa, że 16 maja 2021 roku Stowarzyszenie Polaków w Christchurch oraz członkowie Stowarzyszenia Polskich Kombatantów (SPK) na Wyspie Południowej zorganizowali kolejną już edycję Biegu Pamięci Żołnierzy Wyklętych -Tropem Wilczym, w której wzięło udział blisko 70 osob.

Honorowy patronat nad naszym Biegiem objęła Ambasada RP w Nowej Zelandii. Dodam tylko, że jest to najbardziej oddalony od Polski Bieg Tropem Wilczym. W tym roku odbył się on w szczegolnosci dla upamiętnienia siostry szarytki - Izabelli Łuszczkiewicz oraz Członków Rodzin Dzieci z Pahiatua, którzy nie przeżyli deportacji na Syberię.

Tutaj znajdą Państwo zdjęcia z biegu i okolicznościowych uroczystości:
https://photos.app.goo.gl/vWMyHGyrG4GKyd1KA

Po naszym Biegu - tworząc na plaży napis: PILECKI 120, włączyliśmy się także w tegoroczne obchody Dni z Rotmistrzem Witoldem Pileckim.

W dniach 26-27 maja 2021 roku (środa-czwartek) Prezydent Rzeczypospolitej Polskiej Andrzej Duda z Małżonką złożą wizytę w Gruzji.

W programie prasowym wizyty odnajdujemy m.in.:

Środa, 26 maja / Tbilisi
- Ceremonia złożenia wieńca przez Prezydenta RP i Małżonkę przed pomnikiem Prezydenta Lecha Kaczyńskiego.

Czwartek, 27 maja / Tbilisi
- Prezentacja odkryć polskich archeologów dokonanych na terytorium Gruzji (Pałac Orbeliani).
- Ceremonia wręczenia odznaczeń państwowych przez Prezydenta RP Andrzeja Dudę (Ambasada RP w Tbilisi).

W dniach 24-25 maja 2021 roku (poniedziałek-wtorek) Prezydent Rzeczypospolitej Polskiej Andrzej Duda z Małżonką złożą wizytę państwową w Republice Turcji.
W programie prasowym wizyty odnajdujemy m.in.:

Poniedziałek, 24 maja / Ankara
- Udział Prezydenta RP w prezentacji Archiwum i Biblioteki Sokolnickiego (Ambasada RP w Ankarze, Salon Muzyczny).

Wtorek, 25 maja / Stambuł
- Wizyta Prezydenta RP Andrzeja Dudy na Cmentarzu Feriköy (na cmentarzu tym spoczywa m.in. Leon Walerian Ostroróg (1867-1932) uczony, prawnik, doradca rządu osmańskiego, pisarz i tłumacz, który odegrał ogromną rolę w przekształceniu Turcji w nowoczesne państwo - dop. Redakcji KN).

Wtorek, 25 maja / Polonezköy (dawniej Adampol - dop. Redakcji KN)
- Wizyta Prezydenta RP i Małżonki na Polskim Cmentarzu Katolickim.
- Wizyta Pary Prezydenckiej w Kościele pw. Matki Boskiej Częstochowskiej.
- Wizyta Pary Prezydenckiej w „Domku Pamięci Cioci Zosi”.
- Spotkanie Prezydenta RP i Małżonki z przedstawicielami mieszkających tam (fot. Wikipedia) Polaków i ich potomków, połączone z wręczeniem odznaczeń państwowych.

Wtorek, 25 maja / Incirlik
- Udział Prezydenta RP Andrzeja Dudy i Małżonki w Uroczystym Apelu z okazji wizyty Pary Prezydenckiej oraz oficjalnego podniesienia flagi państwowej w Polskim Kontyngencie Wojskowym - Baza wojskowa w Incirlik.

Radio Maryja

Chcielibyśmy otrzymać wsparcie polityczne z Polski, aby wesprzeć nas, naszą młodzież. Prosimy o obronę języka polskiego i wiary naszych przodków – zaapelowała Renata Cytacka, wiceprezes Związku Polaków na Litwie, w audycji „Aktualności dnia” na antenie Radia Maryja.

Polacy na Litwie protestują przeciwko proponowanym zmianom w oświacie. Renata Cytacka wyjaśniła, że „na stronie internetowej litewskiego Ministerstwa Oświaty i Nauki pojawił się projekt pn. >>Plany zmian szkolnictwa średniego<<, w którym najbardziej bulwersujące jest to, że jest w nim praktycznie skreślone nauczanie języka polskiego”.

– Obecna propozycja ministerstwa skreśla z obowiązkowych przedmiotów język polski. W rubryce, gdzie wymienione są obowiązkowe przedmioty ogólnokształcące, pozostaje jedynie nauka języka litewskiego i literatury oraz matematyka. Język polski jest przesunięty do języków do wyboru. Jest to nie do przyjęcia, ponieważ jako społeczność polska na Litwie uważamy, że język polski to gwarancja zachowania tożsamości narodowej, kultury, naszej wiary. Jeżeli jest mowa, że z polskich szkół zostanie skreślony język polski, to jak mamy wychować nowe pokolenia? (…) Wszystko dzieje się przy cichym przyzwoleniu Polski – zaznaczyła radna miasta Wilna.

Wiceprezes Związku Polaków na Litwie wskazała, że „Forum Rodziców Szkół Polskich, stowarzyszenie nauczycieli Polska Macierz Szkolna, wszystkie organizacje oraz poszczególne szkoły ostro wystąpiły przeciw pomysłom ministerstwa oświaty”.

– Nadal jednak nie słyszymy o wsparciu z naszej ojczyzny. (…) Jak można tak zachowywać się ze swoim strategicznym partnerem oraz nami, obywatelami Republiki Litewskiej? Jesteśmy obywatelami tej ziemi, na której jesteśmy od zawsze. W planie przedstawionym przez Ministerstwo Oświaty i Nauki ważny jest także jeszcze jeden punkt, który godzi w młode pokolenie. Religia, która jest obecnie przedmiotem obowiązkowym, jest spychana do przedmiotu fakultatywnego. Młodzież będzie go miała przedstawiony jako przedmiot do wyboru – powiedziała.

Renata Cytacka zwróciła uwagę na to, że „obecnie podważane są podstawowe wartości, promowana jest ideologia gender, trwają ataki na Kościół. W naszych szkołach religia wciąż nie jest pomijana, dlatego propozycja ministerstwa tym bardziej nas oburza”.

– Chcielibyśmy otrzymać wsparcie polityczne z naszej macierzy, aby wesprzeć nas, naszą młodzież. Prosimy o obronę języka polskiego i wiary naszych przodków – zaapelowała wiceprezes Związku Polaków na Litwie.

Cała rozmowa z Renatą Cytacką dostępna jest tutaj: https://www.radiomaryja.pl/multimedia/polacy-mieszkajacy-na-litwie-protestuja-przeciwko-zmianom-w-oswiacie-w-tym-kraju

Tekst i zdjęcie za: https://www.radiomaryja.pl/informacje/tylko-u-nas-r-cytacka-prosimy-polskich-politykow-o-wsparcie-nas-w-obronie-jezyka-polskiego-i-wiary-naszych-przodkow-na-litwie

„Sejm Rzeczypospolitej Polskiej wyraża sprzeciw wobec brutalnej kampanii represji rozpętanej przez władze białoruskie przeciw obywatelom Białorusi narodowości polskiej pragnącym prowadzić działalność kulturalno-oświatową i pielęgnować tradycje narodowe" – czytamy w uchwale podjętej przez aklamację przez Sejm we wtorek, podczas trzeciego dnia 27. posiedzenia.

Posłowie wyrazili dezaprobatę wobec bezprawnych i „urągającym standardom demokratycznym ingerencjom w funkcjonowanie organizacji mniejszości polskiej, a zwłaszcza Związku Polaków na Białorusi oraz Forum Polskich Inicjatyw Lokalnych Brześcia i Obwodu Brzeskiego”.

„Działania władz białoruskich są w rażący sposób sprzeczne z międzynarodowymi zobowiązaniami Białorusi dotyczącymi ochrony mniejszości narodowych oraz z dwustronnymi zobowiązaniami polsko-białoruskimi w zakresie ochrony mniejszości polskiej. Łamanie praw mniejszości narodowych jest sprawą, na którą szczególnie uwrażliwiona jest opinia publiczna, zarówno polska, jak i międzynarodowa. Działania władz białoruskich prowadzą do eskalacji napięć i pogłębiania samoizolacji tego kraju na arenie międzynarodowej oraz w najwyższym stopniu utrudniają powrót do normalnych kontaktów z sąsiadującą Polską” – głosi przyjęty dokument.

„Sejm Rzeczypospolitej Polskiej solidaryzuje się z zatrzymanymi i represjonowanymi rodakami z Białorusi: Andżeliką Borys, Andrzejem Poczobutem, Ireną Biernacką, Marią Tiszkowską, Anną Paniszewą i innymi osobami poddanymi szykanom – nauczycielami, dziennikarzami, działaczami społecznymi. Sejm Rzeczypospolitej Polskiej domaga się jak najszybszego ich uwolnienia i zaprzestania wobec nich wszelkich represji oraz wzywa społeczność międzynarodową do solidarnej i stanowczej reakcji na bezprawne działania białoruskich władz" – podkreślili posłowie.

Tekst za: https://www.sejm.gov.pl/Sejm9.nsf/komunikat.xsp?documentId=BBA2AD44A99BEEACC12586A80033959F

Radio Maryja

Zmarł prof. ks. Roman Dzwonkowski SAC – socjolog, wieloletni profesor nauk społecznych na Katolickim Uniwersytecie Lubelskim – poinformowało Zgromadzenie Księży Pallotynów. Zakonnik miał 90 lat. Był członkiem Polskiej Akademii Nauk oraz Rady Krajowej Stowarzyszenia „Wspólnota Polska”.

W środę Zgromadzenie Księży Pallotynów poinformowało na swoim Twitterze o śmierci prof. ks. Romana Dzwonkowskiego SAC, wieloletniego profesora KUL.

Duchowny urodził się 30 listopada 1930 r. w Dzwonku, w pow. ostrołęckim. Święcenia kapłańskie przyjął w 1957 r. W 1961 r. ukończył studia na Wydziale Filozofii Chrześcijańskiej KUL. W 1966 uzyskał stopień doktora.

W 1970 r. po raz pierwszy przebywał w ZSRR na Wileńszczyźnie, gdzie zajmował się badaniem kultury polskiej, szczególnie religijnej, na dawnych Kresach Wschodnich I i II RP. Zajmował się także problemami Polaków w ZSRR.

Od 1972 r. przebywał we Francji, prowadził badania nad emigracją polską w tym kraju, których wynikiem była książka „Polska opieka religijna we Francji 1909–1939”. Od 1973 roku publikował m.in. w „Kulturze” paryskiej na temat Kościoła i Polaków w ZSRR, ponieważ było to niemożliwe w kraju.

Na KUL pracował od 1977 r., specjalizując się w historii Kościoła katolickiego w ZSRR i socjologii grup etnicznych. W 1992 r. otrzymał tytuł profesora nadzwyczajnego, a w 2001 r. zwyczajnego. Wykładał także w Wyższym Seminarium Duchownym w Ołtarzewie oraz w seminarium duchownym diecezji kamieniecko-podolskiej w Gródku Podolskim na Ukrainie (fot. tvp.info).

W latach 1974–1992 należał do Komisji Episkopatu ds. Duszpasterstwa Emigracji, ds. Seminariów Duchownych, „Justitia et Pax” oraz Misji i Migracji.

Od roku 1989 był członkiem Komitetu Badań Polonii PAN, a także Polskiej Akademii Umiejętności. Od 1992 r. należał również do Rady Krajowej Stowarzyszenia „Wspólnota Polska”, którego celem jest niesienie pomocy Polonii i Polakom poza krajem. Został też członkiem Komitetu Obrony Dobrego Imienia Polski i Polaków.

Wśród wydanych przez niego pozycji są m.in. „Polacy na dawnych Kresach Wschodnich. Z problematyki narodowościowej i religijnej”, „Kościół katolicki w ZSRS 1917–1939. Zarys historii”, czy „Leksykon duchowieństwa polskiego represjonowanego w ZSRS 1939–1988”.

W 2000 roku został odznaczony Krzyżem Kawalerskim, a w 2010 Krzyżem Komandorskim Orderu Odrodzenia Polski.

Tekst za: https://www.radiomaryja.pl/kosciol/zmarl-prof-ks-roman-dzwonkowski-sac-wieloletni-prof-kul-i-czlonek-pan

Mirosław Boruta Krakowski

Nauka jest złożonym systemem w którym ogromną rolę odgrywa relacja mistrz – uczeń. Ksiądz profesor doktor habilitowany Roman Dzwonkowski SAC z pewnością był takim mistrzem. Gdy spotkałem go pierwszy raz, w połowie lat osiemdziesiątych, przyjechał do Krakowa, do Instytutu Badań Polonijnych na spotkanie poświęcone rozliczeniu badań naukowych w ramach programu międzyresortowego MR/III/10 – poświęconego problemom Polaków i ich potomków poza granicami Ojczyzny. Z pewnością połączyła nas wieloletnia fascynacja trwającej polskości na wschód od polskich granic, szczególnie na Białorusi i Litwie.

Stąd też to właśnie ks. Roman został recenzentem pełnego wydania mojej książki „Wolni z wolnymi, równi z równymi. Polska i Polacy o niepodległości wschodnich sąsiadów Rzeczypospolitej” (Kraków 2002, Wydawnictwo Arcana). Później wielokrotnie i na różne sposoby wspomagał mnie przy pracach poświęconych polskiemu szkolnictwu na Litwie i Łotwie, a nawet przy książce o polskich nazwiskach widząc w nich – podobnie jak ja – symbol przetrwania i bodziec do przekazywania historii rodzin o polskich korzeniach. Był uosobieniem naukowej rzetelności i ludzkiej życzliwości, wspaniałym rozmówcą i kopalnią żartów, najczęściej tych wspólnie ulubionych, o politycznym podtekście 😉

Żegnaj Nauczycielu, żegnaj księże Romanie. Wieczne odpoczywanie racz Ci dać, Panie…

(Od Redakcji): Prezydent Andrzej Duda nadał pośmiertnie Krzyż Komandorski z Gwiazdą Orderu Odrodzenia Polski księdzu Romanowi Dzwonkowskiemu – socjologowi, emerytowanemu profesorowi KUL, specjaliście w zakresie badań nad Polonią na Kresach Wschodnich – za wybitne zasługi w pracy naukowo-badawczej i dydaktycznej, za krzewienie polskiej kultury i oświaty wśród środowisk polonijnych oraz za działalność charytatywną i społeczną.

Radio Maryja

W miejscowości Orzełówka w rejonie wileńskim na Litwie powstaje Muzeum Szkolnictwa na Wileńszczyźnie, którego zadaniem będzie m.in. ocalenie pamięci o rozwoju polskiej oświaty na tych terenach. Otwarcie placówki planowane jest na przyszły rok.

„Powołanie muzeum to bardzo dobry pomysł” – mówi w rozmowie z PAP wiceprezes Stowarzyszenia Nauczycieli Szkół Polskich na Litwie „Macierz Szkolna”, Krystyna Dzierżyńska.

Dzieje szkół polskich na Wileńszczyźnie „należy ocalić od zapomnienia” – dodaje.

„Taka placówka powinna była powstać już przed 10, 20, 30 laty, gdy do uratowania było jeszcze znacznie więcej” – mówi PAP wileńska dziennikarka, Janina Lisiewicz.

Janina Lisiewicz przypomina, że w ciągu prawie 80 lat, w czasach sowieckich i po odzyskaniu przez kraj niepodległości, szkoły na Litwie, w tym z polskim językiem nauczania, przeszły wiele reorganizacji czy optymalizacji. Szkoła polska stoczyła też niejedną walkę, by nie dopuścić do swojej rusyfikacji, a później lituanizacji. Dziennikarka wskazuje, że „wiele rzeczy, interesujących eksponatów nie sposób już odzyskać, wiele dokumentów oddano do archiwum albo wyrzucono”.

Powszechną szkołę polską na Litwie, w odróżnieniu od innych szkół polskich działających poza granicami kraju, charakteryzuje zachowany jeszcze z okresu międzywojennego tradycyjny model – nauczanie wszystkich przedmiotów w języku ojczystym i wychowanie w polskości (fot. p. Marian Paluszkiewicz).

Po wojnie, gdy Wileńszczyzna znalazła się po stronie litewskiej, zostały tam otwarte 154 polskie szkoły. Jednak po upływie dwóch lat, tuż przed Bożym Narodzeniem, zostały one zamknięte. Jako powód władze wskazały brak nauczycieli i podręczników.

„Szkoły ponownie otwarto dzięki rodzicom, którzy pojechali do Moskwy i prosili o przywrócenie nauczania w języku ojczystym” – wyjaśnia Krystyna Dzierżyńska i zastanawia się, „ile w tamtych czasach trzeba było mieć odwagi i determinacji, żeby jechać z takim apelem do Moskwy”.

Janina Lisiewicz podkreśla, że „w latach 50. na Litwie działało nawet ponad 300 polskich szkół”. Były w Turmontach, w Jeziorosach na północy kraju, w rejonie szyrwinckim, święciańskim. Dzisiaj na Litwie jest 70 szkół z polskim językiem nauczania. Zachowały się tylko na Wileńszczyźnie – w rejonach wileńskim, solecznickim, trockim i w Wilnie.

Zmniejsza się liczba naszych szkół, „dlatego powinniśmy zachować pamięć o nich, a przede wszystkim o tych, dzięki którym ta szkoła, język polski, polskość przetrwały na tych ziemiach” – podkreśla Krystyna Dzierżyńska.

Jej zdaniem budynek dawnej polskiej szkoły podstawowej w Orzełówce „to dobre miejsce na takie muzeum”.

Placówka ta została otwarta w 1908 roku. Początkowo był to drewniany budynek. Po wojnie dobudowano część murowaną.

„Jest to typowy budynek dawnej szkoły na Wileńszczyźnie, składający się z dwóch części – ze starej drewnianej i ceglanej dobudówki” – mówi PAP dyrektor Muzeum Szkolnictwa na Wileńszczyźnie, Marian Dźwinel (fot. p. Marian Paluszkiewicz).

W 2010 roku, w wyniku optymalizacji sieci szkół na Litwie, szkoła w Orzełówce została zamknięta. W 2015 roku zrodził się pomysł założenia muzeum. Rozpoczął się remont.

„Dzisiaj mamy już odnowioną aulę szkolną z małym podniesieniem, które wcześniej było sceną. To będzie nasza sala konferencyjna. Mamy bibliotekę i ponad 3 tys. książek. To są głównie stare podręczniki z lat 50., 60., 70. Mamy też cztery pomieszczenia, dawne klasy, przeznaczone na ekspozycje. W klasach zachowaliśmy stare tablice i kaflowe piece” – wymienia Marian Dźwinel.

Wśród eksponatów są m.in. dawne wyposażenia pracowni biologii czy chemii, liczydła szkolne, maszyna do pisania oraz drewniane ławki z odchylaną klapą. Ławki dla muzeum przekazał Stanisław Witkowski z pobliskiej wsi Brataniszki. W latach 60.-70. w jego domu mieściła się szkoła początkowa. Po jej zamknięciu ławki przeniesiono na strych, skąd trafiły do muzeum.

Marian Dźwinel podkreśla, że ważnym zadaniem placówki będzie praca badawcza, naukowa, gromadzenie informacji o byłych szkołach, wspomnień nauczycieli i o nauczycielach.

„Mamy już prawie tysiąc skanów fotografii archiwalnych” – mówi dyrektor.

Pierwsza ekspozycja miała być zaprezentowana jesienią tego roku, ale plan zniweczyła epidemia koronawirusa. Zakłada się, że muzeum zostanie otwarte w przyszłym roku, ale nadal będą trwały prace remontowo-porządkowe.

„Czeka nas jeszcze zewnętrzny remont budynku, wymiana dachu. Trzeba też ogrodzić i uporządkować dawny teren szkolny o powierzchni półtora hektara” – mówi Marian Dźwinel.

Tekst za: https://www.radiomaryja.pl/informacje/na-litwie-powstaje-muzeum-szkolnictwa-polskiego

Fotografie za: https://kurierwilenski.lt/2020/04/27/w-orzelowce-powstaje-muzeum-szkolnictwa-na-wilenszczyznie

17 i 18 listopada 2020 roku (we wtorek i środę) Prezydent Rzeczypospolitej Polskiej Andrzej Duda z Małżonką złożą wizytę w Republice Litewskiej.
Poniżej wybrane punkty programu prasowego wizyty we środę, 18 listopada:
Godz. 10:40 (czas lokalny = czas w Polsce + 1 godzina) / Ceremonia złożenia wieńca przez Prezydenta RP przy Mauzoleum Matki i Serca Syna na cmentarzu na Rossie / Sygnał telewizyjny zostanie udostępniony przez TVP.
Godz. 10:50 (czas lokalny = czas w Polsce + 1 godzina) / Ceremonia złożenia wieńca przez Prezydenta RP pod pomnikiem Powstania Styczniowego / Sygnał telewizyjny zostanie udostępniony przez TVP.
Godz. 13:05 (czas lokalny = czas w Polsce + 1 godzina) / Spotkanie Prezydenta RP z przedstawicielami społeczności polskiej w Sejmie Republiki Litewskiej.

Radio Maryja

Społeczność polsko-amerykańska w Nowym Jorku po raz szósty celebruje w tym roku Polonijny Dzień Dwujęzyczności. Koronawirus sprawił, że obchody mają głównie charakter wirtualny.

„2020 to trudny rok z powodu pandemii i wielu uczniów nie wróciło do tradycyjnych klas, tylko zasiadło w domu przed komputerami. Nie jest to jednak powód, żeby zapomnieć o święcie, które już połączyło wiele szkół i społeczności na świecie” – wyjaśniają pomysłodawcy przedsięwzięcia, fundacja i portal Dobra Szkoła Nowy Jork.

Jak powiedziała szefowa fundacji Marta Kustek, wydarzenie koncentruje się nie tylko na przedszkolach i szkołach polonijnych czy amerykańskich, mających program dwujęzyczny angielski i polski. Jest adresowane do każdego Polaka, mieszkającego poza granicami ojczyzny.

„Na przykład w Copiague, na Long Island, nasi rodacy co roku, w tym także dzisiaj, gromadzą się w restauracji +Zagłoba+. Śpiewają polskie piosenki, są quizy, szarady, zabawy językowe, karaoke i wspaniała okazja, żeby się spotkać. Nie ma sztywnych reguł. Limitem jest tylko wyobraźnia i kreatywność, a tego przecież nie brakuje osobom polskiego pochodzenia” – przekonuje Marta Kustek dodając, że święto dwujęzyczności przyciąga co roku w metropolii nowojorskiej tysiące osób.

Jak wyszczególnia, niektóre quizy, oparte są na polskich legendach, nauczyciele i uczniowie piszą wiersze, a także scenariusze do przedstawień. Dzieci dzielą się opowieściami o swoich przodkach, mówią o przeczytanych książkach. Kiedy nie ma zagrożenia pandemią, sobotnie szkoły odwiedzają postacie z polskich bajek wykreowane przez pedagogów, np. Smok Wawelski.

Portal Dobra Szkoła Nowy Jork przypomina, że Koziołek Matołek zawitał do Szkoły Kazimierza Pułaskiego w South Hackensack, w stanie New Jersey. Zauważyło to Europejskie Centrum Bajki w Pacanowie, które przyłączyło się do 6. Polonijnego Dnia Dwujęzyczności.

Różnorakie konkursy obejmują np. filmiki z serii pt. „Podziel się swoim talentem” czy rywalizacje na to, kto napisze najciekawszy tekst na temat „Dwujęzyczność w małym i wielkim świecie”.

„Było to wyzwaniem literackim na prozę poetycką, a jednak udało się, bo polonijni uczniowie są odważni też w pisaniu. Wykazali się wyobraźnią” – ocenili organizatorzy współzawodnictwa.

Według Marty Kustek, obchody wzbogacają wykłady i spotkania z ciekawymi ludźmi. Tradycją stały się już m.in. inspirujące wizyty profesora studiów polskich na nowojorskim Uniwersytecie Columbia Christophera Caesa w szkole w Hackensack. Przyprowadza ze sobą zawsze studentów, którzy nie są Polakami.

„Wszystko kręci się wokół podkreślania, że znajomość języka polskiego jest wartością, wzmacniania tego przekazu przede wszystkim wśród rodziców. Chcemy, aby dzieci dostawały od nich dar języka polskiego. Chodzi nie tylko, aby pamiętały o swoich korzeniach. Daje im to praktyczne korzyści, jak możliwość znalezienia wymagającej dwujęzyczności pracy czy o wiele większą łatwość uczenia się kolejnego obcego języka” – podkreśla szefowa Dobrej Szkoły Nowy Jork.

Święto dwujęzyczności obchodzone jest tradycyjnie w trzeci weekend października.

Tekst i grafika za: https://www.radiomaryja.pl/informacje/w-nowym-jorku-6-polonijny-dzien-dwujezycznosci

(Od Redakcji): Tytuł notki jest celowo inny od oryginalnego. A to dlatego, że nie ma języka polonijnego, jest język polski 😉

Radio Maryja

Prezes Kongresu Polonii Amerykańskiej Frank Spula w przesłanym w poniedziałek liście pogratulował prezydentowi RP Andrzejowi Dudzie uzyskanej reelekcji. Z uznaniem wyraził się też o przywództwie szefa państwa podczas jego pierwszej kadencji.

„Jestem pod wielkim wrażeniem Pana silnego przywództwa w czasie pierwszej kadencji piastowania tego zaszczytnego urzędu od 2015 do 2020 roku. Jestem głęboko przekonany, że Pan Prezydent będzie nadal przewodził Narodem Rzeczypospolitej Polskiej z wielkim zaangażowaniem, poświęceniem i patriotyzmem” – napisał Frank Spula w liście.

Szef KPA wyraził zadowolenie, że relacje między USA a Polską są obecnie silne i stale się umacniają, co – jak pokreślił – jest bardzo ważne w świetle utrzymującego się rewanżyzmu Kremla.

„Jednym z dowodów na bliskie relacje pomiędzy Polską a USA jest to, że Pan Prezydent w ciągu ostatniego roku odbył dwie oficjalne wizyty w Białym Domu na zaproszenie Prezydenta USA Donalda Trumpa. Bardzo miło wspominam naszą rozmowę, która odbyła się w czerwcu 2019 r. w Białym Domu” – wskazał Frank Spula, życząc prezydentowi sukcesów w nowej kadencji.

Jak powiedział dyrektor ds. planowania polityki KPA John Czop, Kongres Polonii Amerykańskiej będzie wciąż przekonywał administrację Stanów Zjednoczonych i amerykańską opinię publiczną, że silna Polska chroni interesy bezpieczeństwa narodowego USA i promuje wspólne wartości gospodarcze i polityczne obydwu państw w Europie Wschodniej. To, co Polska robi dla Ameryki, wyjaśnia, dlaczego Stany Zjednoczone powinny wspierać Polskę – dodał.

John Czop nawiązał do Inicjatywy Trójmorza. Przypomniał, że jest to projekt budowy bezpieczeństwa gospodarczego i społecznego dla Europy Środkowo-Wschodniej, równoległy z zaangażowaniem wojskowym i politycznym NATO w ochronę tego strategicznego regionu. Powiedział, że podczas otwarcia szczytu Trójmorza w Warszawie w 2017 roku prezydent Donald Trump miał bardzo propolskie wystąpienie.

„Przemówienie osiągnęło dwa cele. Po pierwsze, przedstawiło prawdę o honorowym udziale Polski i Polaków walczących przeciwko nazistowskim Niemcom podczas II wojny światowej i opierających się komunistycznej tyranii przez następne pięćdziesiąt lat. Po drugie, Trump wezwał do przeniesienia Inicjatywy Trójmorza ze sfery retoryki do działania, aby 12 krajów położonych nad Bałtykiem, Morzem Czarnym oraz Adriatykiem miało niezależność energetyczną, a tym samym mogło oprzeć się rewanżyzmowi Rosji” (fot. prezydent.pl) – podkreślił John Czop.

„W ten sposób Polska będzie mogła uwolnić się od bolesnej przeszłości i osiągnąć obiecującą przyszłość. Obaj prezydenci, Duda i Trump, są zaangażowani w tę politykę” – zaznaczył.

W jego ocenie Kongres Polonii Amerykańskiej informuje amerykańskich przedsiębiorców, zwłaszcza z sektora energii odnawialnej, w jaki sposób mogą skorzystać z możliwości, jakie oferuje Inicjatywa Trójmorza. Za drugi z priorytetów KPA uznał przekonanie amerykańskich decydentów politycznych, by ustanowili w Polsce stałe bazy NATO z siłami zbrojnymi Stanów Zjednoczonych.

Tekst za: https://www.radiomaryja.pl/informacje/kongres-polonii-amerykanskiej-gratuluje-prezydentowi-a-dudzie-reelekcji-i-chwali-jego-dotychczasowe-przywodztwo

Radio Maryja

W Warszawie odbyły się uroczystości pogrzebowego mec. Stefana Hambury. Msza św. pogrzebowa prawnika oraz prezesa Światowego Kongresu Polaków sprawowana była w Katedrze Polowej Wojska Polskiego. Po niej kondukt żałobny wyruszył z ciałem mecenasa na Cmentarz Powązkowski, gdzie spocznie Stefan Hambura.

Podczas uroczystości pogrzebowych prawnika wspominał jego syn Jan Hambura.

– Tata walczył o prawdę, nie tylko historyczną, o sprawiedliwość dla swoich klientów i nie tylko. Tata brał się także za rzeczy, za które inni się nie brali. Przede wszystkim mój ojciec był dobrym człowiekiem i o tym świadczą nie tylko setki telefonów, wiadomości i maili, które dostaliśmy. Tata pomagał tam, gdzie mógł. Pamiętam, jak byłem małym dzieckiem, sprowadzał dzieci do Niemiec na operacje. Bardzo duże rzeczy robił nieodpłatnie. Nie chwalił się tym – powiedział Jan Hambura.

Mec. Stefan Hambura zmarł 2 maja w wieku 59 lat. Był wybitnym polskim i niemieckim prawnikiem, adwokatem, działaczem polonijnym oraz niepodległościowym, znanym z walki o prawa mniejszości polskiej w Niemczech i Czechach. Jako prawnik reprezentował także rodziny smoleńskie.

Strategia Bezpieczeństwa Narodowego Rzeczypospolitej Polskiej została zatwierdzona 12 maja 2020 roku przez Prezydenta Rzeczypospolitej Polskiej Andrzeja Dudę, na wniosek Prezesa Rady Ministrów Mateusza Morawieckiego. Dokument zawiera wstęp, teksty o środowisku bezpieczeństwa oraz wartościach, interesach narodowych i celach strategicznych w dziedzinie bezpieczeństwa narodowego oraz 4 rozdziały - Filary i zakończenie. Poniżej znajdą Państwo treść Filaru III - Tożsamość i dziedzictwo narodowe, gdzie wspomniano o roli i znaczeniu skupisk polskich za granicą 😉

Filar III Tożsamość i dziedzictwo narodowe

Umacnianie tożsamości narodowej oraz strzeżenie dziedzictwa narodowego będzie realizowane dzięki osiąganiu następujących celów strategicznych i realizacji wynikających z nich zadań oraz działań.

Tożsamość narodowa Rzeczypospolitej Polskiej.

1. Wzmocnienie tożsamości narodowej, zakorzenionej w chrześcijańskim dziedzictwie i uniwersalnych wartościach:

1.1. Kształtować i rozwijać postawy patriotyczne jako niezbędny czynnik budowania wspólnoty i tożsamości narodowej, zakorzenionej w chrześcijańskim dziedzictwie i ogólnoludzkich wartościach.

1.2. Doskonalić instrumenty i procedury ochrony dziedzictwa kultury na wypadek zagrożenia wojennego i kryzysowego, z uwzględnieniem podmiotów i służb realizujących zadania na rzecz bezpieczeństwa państwa.

1.3. Wykorzystywać aktywność Polski na arenie międzynarodowej do promowania rozwoju i ochrony tradycyjnych wartości rodziny, polskiej tożsamości narodowej, kultury i tradycji.

1.4. Wzmacniać związki diaspory polskiej z krajem oraz dążyć do zwiększenia jej zaangażowania w działania związane z promocją Polski.

Tworzenie pozytywnego wizerunku Polski:

2. Wzmacnianie pozytywnego wizerunku Rzeczypospolitej Polskiej oraz jej atrakcyjności kulturowej i gospodarczej:

2.1. Dążyć do wzmocnienia pozycji państwa przy wykorzystaniu dyplomacji publicznej i kulturalnej oraz technologii komunikacji społecznej, uwzględniając cele wynikające m.in. z polityki historycznej państwa. Budować pozytywny wizerunek Rzeczypospolitej Polskiej m.in. poprzez promowanie polskiego języka, kultury (w tym kultury masowej), nauki i historii oraz chrześcijańskiego dziedzictwa Narodu.

2.2. Wzmacniać, we współpracy z polskimi przedsiębiorcami, markę polskiej gospodarki oraz wspierać polskie firmy w procesie umiędzynarodowienia, ze szczególnym uwzględnieniem producentów innowacyjnych towarów i usług.

2.3. Wzmocnić działania dyplomacji publicznej oraz poprawić współpracę z polonijnymi organizacjami społecznymi celem promowania kultury i gospodarki polskiej.

Radio Maryja

W sobotę swoje święto obchodziło niemal 20 milionów Polaków rozsianych po całym świecie. Od 2002 roku 2 maja to Dzień Polonii i Polaków za Granicą. Za tą inicjatywą stało uznanie wielowiekowego dorobku i wkładu Polonii w odzyskanie przez Polskę niepodległości, wierność i przywiązanie do polskości oraz pomoc Ojczyźnie w najtrudniejszych momentach.

2 maja dziękowaliśmy szczególnie tym Polakom, którzy stworzyli rząd na uchodźctwie, pamiętając o działaniach Polonii w czasie II wojny światowej. Także o tych, którzy wpierali „Solidarność”, a potem byli orędownikami przyjęcia Polski do NATO i Unii Europejskiej. Dziękowaliśmy także tym, którzy aktualnie w różnych zakątkach świata dbają o dobre imię naszego narodu.

– Z najwyższym szacunkiem chcę Państwu podziękować za wierność korzeniom, za troskliwe pielęgnowanie polskości. Dziękuję za wszystko, co robią państwo dla kultywowania narodowego ducha, ojczystej mowy, tradycji i kultury. Dla podtrzymywania więzi z krajem rodzinnym. Dla budowania dobrego imienia Polaków i wysokiej pozycji naszego narodu w świecie – wskazał prezydent Andrzej Duda w życzeniach z okazji Dnia Polonii i Polaków za Granicą.

Swoje podziękowania do rodaków skierował także premier Mateusz Morawiecki. – Za to, że jesteście. Za to, że swoją pracą i talentem tak godnie reprezentujecie Polskę na całym globie – podkreślał szef rządu.

Według danych Ministerstwa Spraw Zagranicznych, poza granicami Polski żyje dziś około dwudziestu milionów Polaków i osób pochodzenia polskiego.

W ostatnim czasie, jak zaznaczył socjolog dr Mirosław Boruta Krakowski, Polonia stała się ważnym sojusznikiem rządu w promowaniu polskiej racji stanu, polskiej kultury, pamięci narodowej i prawdy historycznej. – Wszyscy starają się w miarę swoich sił i możliwości pomagać Polakom za granicą, to bezsprzeczne. Z całą pewnością to, co dzieje się w ostatnim okresie, to dużo więcej niż działo się wcześniej – mówił.

W ostatnich latach nasi rodacy, którzy nigdy nie opuścili Polski, a znaleźli się poza jej granicami potrzebowali największego wsparcia.

– Ostatnie lata to zwrot ku Polakom na Litwie. To bez wątpienia walka o te podstawowe prawa, o które Polacy na Litwie ciągle się upominają czyli pisownie nazwisk, o równe traktowanie ich w życiu gospodarczym, czy w życiu politycznym, w życiu kulturalnym. Tutaj widać dużą prace Kancelarii Prezydenta RP – akcentował prof. Piotr Niwiński, historyk z Uniwersytetu Gdańskiego. To m.in. akcja Pomoc Polakom na Wschodzie.

– Pan prezydent zawsze podkreśla, że to akcja wdzięczności Polakom na Wschodzie. To akcja skierowana do tych, którzy trwają w polskości na Białorusi, Ukrainie, w Mołdawii, Kazachstanie, na Litwie czy w innych miejscach. Ci, którzy tę polskość podtrzymali, dzięki którym ta polskość trwa. Płacili oni – ich bliscy, rodzice i dziadkowie – za to bardzo wysoką cenę. Ta akcja pomocy Polakom na Wschodzie jest bardzo istotna – wskazał Adam Kwiatkowski, minister w Kancelarii Prezydenta RP i dodał, że mimo trudności związanych z koronawirusem akcja jest wciąż kontynuowana.

Dzień Polonii i Polaków za Granicą obchodzony był w Polsce i na całym świecie – bo wszędzie mieszkają Polacy. Przez 17 lat w tym dniu odbywały się spotkania polonijne, koncerty i festyny. W tym roku pandemia koronawirusa pokrzyżowała plany to jednak Polska nie zapomniała o swoich rodakach.

– W dniu Polonii, w dniu który jest świętem Polaków mieszkających poza granicami kraju, organizowaliśmy równolegle dwie akcje. Z jednej strony kontynuowaliśmy akcję, która rozpoczęła się już klika tygodni temu #PoloniaForNeighbors, to akcja pozwalająca pokazać solidarność Polaków na całym świecie […] Do tej akcji dochodzi kolejna, która pozwala Polakom po za granicami kraju zaprosić Polskę do domu – mówił Szymon Szynkowski vel Sęk, wiceminister spraw zagranicznych. W wirtualnej platformie, która znajduje się na stronie internetowej Ministerstwa Spraw Zagranicznych są dostępne linki do wielu instytucji, muzeów, parków narodowych, czy wystaw. Jest to sposób, by nie wychodząc z domu poznawać Polskę, naszą bogatą historię, kulturę i tradycje. Choć jesteśmy od siebie tak daleko, to dzięki tej akcji możemy tworzyć jedną wspólnotę narodową.

Tekst i zrzuty ekranowe za: https://www.radiomaryja.pl/informacje/dzien-polonii-i-polakow-za-granica-z-wdziecznosci-za-wklad-w-odzyskanie-niepodleglosci-oraz-obecna-wiernosc-i-przywiazanie-do-polskosci-rodakow-na-calym-swiecie

Szanowni Państwo! Drodzy Rodacy!

Dzień Polonii i Polaków za Granicą to święto wielkiej polskiej wspólnoty. Warto sobie uświadomić, że jest nas razem około sześćdziesięciu milionów – z czego aż dwadzieścia milionów stanowią Polacy i osoby polskiego pochodzenia żyjące poza terytorium Rzeczypospolitej. W imieniu rodaków z kraju, bardzo serdecznie wszystkich Państwa pozdrawiamy.

Obecna na tak wielu kontynentach polska rodzina to rzadki, ale i wspaniały fenomen w skali świata.

Razem z żoną mogliśmy się o tym świetnie przekonać w ciągu pięciu lat mojej prezydentury. Podczas wizyt zagranicznych składanych w różnych miejscach globu wszędzie spotykaliśmy się z przedstawicielami Polonii. W Europie, w Stanach Zjednoczonych, Kanadzie, ale także na przykład w Meksyku, Chinach, Kazachstanie, Australii czy Nowej Zelandii. Każde z tych spotkań bardzo dobrze pamiętamy.

Były one zawsze pełne radości, wzruszeń i wspólnie dzielonej dumy z bycia Polakami, niosące wielką pozytywną energię. W sposób szczególny zachowujemy w pamięci wielotysięczne spotkanie z Polonią w Millennium Park w Chicago, które odbyło się w roku stulecia odzyskania niepodległości przez naszą Ojczyznę i było największym zagranicznym wydarzeniem polonijnym w tym czasie.

Wszędzie doświadczyliśmy wspaniałej Państwa serdeczności i gościnności. Ogromnie dziękujemy za te niezapomniane przeżycia.

Pokolenia Polaków trafiały na obczyznę, bo tak przez wieki układała się niełatwa polska historia. W dążeniu za wolnością, za chlebem, w poszukiwaniu lepszego życia podejmowali Państwo wysiłek budowy nowego domu z daleka od ojczystego kraju. Niektórzy zmuszeni do wyjazdu – jeszcze inni, wprost przeciwnie, znaleźli się poza granicami Polski nigdzie nie wyjeżdżając. To dziedzictwo narodowej historii – trudnej, ale i chlubnej – zawsze będzie nas mocno łączyć.

Naszą patriotyczną wspólnotę zawsze będzie wyrażać biało-czerwona flaga, której święto właśnie dziś obchodzimy – znak naszej tożsamości i jedności. Z najwyższym szacunkiem chcę Państwu podziękować za wierność korzeniom, za troskliwe pielęgnowanie polskości. Dziękuję za wszystko, co robią Państwo dla kultywowania narodowego ducha, ojczystej mowy, tradycji i kultury. Dla podtrzymywania więzi z krajem rodzinnym. Dla budowania dobrego imienia Polaków i wysokiej pozycji naszego narodu w świecie.

To wielka radość widzieć w tylu miejscach na Ziemi, że Polacy cieszą się uznaniem, prestiżem i sympatią. Że tak wiele mają Państwo pięknych sukcesów, odnoszonych wspólnie w organizacjach polonijnych, a także indywidualnie. Gratulujemy tych osiągnięć. Podziwiamy Państwa talenty i aktywność. Polskie społeczności odgrywają znaczącą rolę w krajach swego zamieszkania.

Są Państwo znakomitymi ambasadorami polskości, a także budowniczymi ponadnarodowych mostów. Mam wielkie marzenie, które konsekwentnie staram się realizować, aby jak najpełniej łączyć ogromny polski potencjał z całego świata i wykorzystywać go dla wspólnego dobra, dla pomyślności Polski i Polonii.

Są Państwo naszą dumą, radością i nadzieją.

Wszyscy przeżywamy teraz trudny czas. Z powodu pandemii, która ogarnęła świat, nie mogą się odbywać liczne spotkania czy imprezy, które zwykle tak mocno integrują polskie społeczności. Tym bardziej więc pielęgnujmy nasze poczucie wspólnoty. Pragnę Państwu przy tej okazji wyrazić ogromne uznanie i podziękować za zaangażowanie środowisk polonijnych w walce z pandemią w Państwa krajach zamieszkania, a także za świadectwa solidarności z Polską.

Tak jak Państwo, głęboko wierzymy, że trudne chwile niedługo miną – i znowu będziemy mogli się powszechnie spotykać w polskim rodzinnym gronie.

Jutro wielkie narodowe święto: rocznica uchwalenia Konstytucji Trzeciego Maja. Najstarszej w dziejach Europy i drugiej w kolejności na świecie, po konstytucji amerykańskiej. Była ona wybitnym świadectwem obywatelskiej odpowiedzialności i mądrości, ale także witalności narodowej, odważnego podejmowania wyzwań. Podobną wymowę ma przypadająca w tym roku 40. rocznica Polskiego Sierpnia 1980 roku, polskiej „Solidarności”, największego w Europie ruchu społecznego, który zmienił dzieje Europy i świata. Polacy są narodem pełnym żywotnej siły, wytrwałym i nieugiętym – narodem zwycięskim.

Niech ta świadomość daje nam inspirację i otuchę.

Z okazji Dnia Polonii i Polaków za Granicą proszę przyjąć bardzo serdeczne życzenia pomyślności, życiowego spełnienia oraz pięknego rozwoju Waszych wspólnot. Bądźcie pewni, że Polska o Was zawsze pamięta. Wyciąga do Polonii pomocną dłoń, a jednocześnie liczy na Was.

Życzymy Państwu dobrego zdrowia, pogody ducha, szczęścia w Waszych domach i rodzinach. To właśnie w nich jest najtrwalsza ostoja polskości. Niech powiodą się Państwa oczekiwania, plany i marzenia. Niech sprzyja Państwu dobry los i nadchodząca przyszłość.

Wszystkiego najlepszego!

Mateusz Morawiecki

Jest nas, Polek i Polaków, aż 60 milionów, a nasze barwy są biało-czerwone. 2 maja te dwa fakty wybrzmiewają z całą mocą, bo obchodzimy święto Polonii i Polaków za Granicą oraz Dzień Flagi.

Wszystkim Rodakom mieszkającym poza Ojczyzną, na wszystkich kontynentach, z całego serca dziękuję za to, że rozsławiacie imię naszego kraju we wszystkich zakątkach Ziemi. Wszyscy - w Polsce i na świecie - wywieśmy dzisiaj nasze piękne, biało-czerwone, flagi narodowe.

Więcej na FB: https://www.facebook.com/MorawieckiPL/videos/232777474460260

Mirosław Boruta Krakowski, Stefan Budziaszek

2 maja to Dzień Flagi Rzeczypospolitej Polskiej i Dzień Polonii i Polaków za Granicą. Dr Andrzej Duda, kandydat Prawa i Sprawiedliwości na posła do Parlamentu Europejskiego - w licznym towarzystwie krakowskiej młodzieży - wziął czynny udział w propagowaniu polskich barw narodowych i odpowiadał na pytania niezależnych mediów. Zapraszamy do obejrzenia relacji filmowej: https://www.youtube.com/watch?v=DZbGsaQjRQs

Pan Robert Tyszkiewicz
Przewodniczący Komisji Łączności z Polakami za Granicą
Sejm Rzeczpospolitej Polskiej
ul. Wiejska 4/6/8
00-902 Warszawa

Do wiadomości:
- Pani Elżbieta Witek, Marszalek Sejmu RP
- Pan Jan Dziedziczak, Sekretarz Stanu, Pełnomocnik Rządu do spraw Polonii i Polaków za Granicą
- Senator Kazimierz Michał Ujazdowski, Przewodniczący Senackiej Komisji Spraw Emigracji i Łączności z Polakami za Granicą

Oświadczenie Światowego Porozumienia Polonii w sprawie wyborów prezydenckich 2020 w Polsce.

Szanowny Panie Przewodniczący,

Światowe Porozumienie Polonii na zebraniu swoich członków w dniu 23.04.2020 r. wydało oświadczenie popierające przeprowadzenie wyborów prezydenckich w Polsce w 2020 r. przed upływem bieżącej kadencji obecnego Prezydenta Rzeczpospolitej Polskiej Dr. Andrzeja Dudy. Wybory prezydenckie powinny, zgodnie z prawem, odbyć się w maju br. w bezpiecznej formie korespondencyjnej, zarówno w kraju jak i dla Polonii i Polaków za granicą. W okresie światowego kryzysu spowodowanego epidemią koronawirusa najbezpieczniejsze.

Nie zgadzamy się ze stanowiskiem opozycji, która dąży do przesunięcia wyborów o rok i wywołania chaosu politycznego, aby w ten sposób wymusić przejęcie władzy.

Wyrażamy zdziwienie, że Rada Polonii Świata w liście do Pana Przewodniczącego dopatrując się w zaproponowanej ustawie trudności, wyraziła przekonanie, że wybory prezydenckie w maju br. nie mogą się odbyć. Zgodnie z naszą najlepszą wiedzą, Rada Polonii Świata nie prowadziła na ten temat jakichkolwiek konsultacji z Polonią, a więc powstaje pytanie o to, kogo RPŚ reprezentuje.

Światowe Porozumienie Polonii postanowiło udzielić poparcia w wyborach prezydenckich Panu Dr Andrzejowi Dudzie, obecnemu Prezydentowi Rzeczpospolitej Polskiej. Żywimy nadzieję, że wybory odbędą się w terminie zgodnie z prawem.

Wnioskujemy jednocześnie, aby forma korespondencyjna wyborów stała się odtąd stałą opcją wyborcza dla Polonii i Polaków przebywających za granicą.

Z wyrazami szacunku,

Marek Wasag – Niemcy / Edward Cyran – USA / Marian Chomiak - Szwajcaria / Roza Chomiak - Szwajcaria / Mirosława Dulczewska - USA / Adam Gajkowski - Australia / Wiesław Gołębiewski – USA / Monika Gąsiorowski – Szwajcaria / Adam Gryczman - Polska / Jarzy Jankowski - Norwegia / Jagoda Kadziela – Francja / Christopher Karpinski – Szwajcaria / Danuta Knapp – Szwecja / dr Jean Konopka - Szwajcaria / Zenon Łupina - Belgia / Krystyna Latawiec – Francja / Jadwiga Lepipec – Francja / Edmund Lewandowski – USA / Marek Ludwikiewicz - Polska / Monika Obrębska – Francja / Tomasz Pawłowski - Niemcy / Krystyn Pietka – Kanada / Marek Przykorski – Kanada / Piotr H. Radowski - Austria / Zygmunt Staszewski – USA / Agnieszka Scheidegger - Szwajcaria / Maria Szonert Binienda – USA / Izabela Sunghay - USA / Wojciech Wesolowski - Kanada / Mirosława Woroniecki - Francja / Urszula Vittoriani – Francja / Krystyna Zamorska - USA / Darek Zarzeczny - USA

Chociaż Muzeum Polskie w Rapperswilu pozostaje zamknięte w celu zatrzymania szerzenia się koronawirusa, zachęcamy Państwa do odkrywania muzealnych zbiorów online.

W ramach akcji "Muzeum online – Panaceum na pandemię" przygotowano ofertę edukacyjną obejmującą lekcje oraz quizy z nagrodami dotyczące świata sztuki i naszej muzealnej kolekcji. Każdy temat i quiz dotyczyć będzie innej tematyki: https://polenmuseum.ch/pl/edukacja

Berlin, 19 lutego 2020 roku

Pan Jan Dziedziczak Sekretarz Stanu,
Pełnomocnik Rządu do spraw Polonii i Polaków za Granicą

Do wiadomości:
- Premier RP Pan Mateusz Morawiecki
- Marszałek Sejmu RP Pani Elżbieta Witek
- Prezes Prawa i Sprawiedliwości Pan Jarosław Kaczyński

Szanowny Panie Ministrze,

W imieniu Światowego Porozumienia Polonii pragniemy przekazać Panu serdeczne gratulacje z okazji objęcia Urzędu Sekretarza Stanu, Pełnomocnika Rządu RP do spraw Polonii i Polaków za Granicą.

Mamy nadzieję, że tworzony przez Pana Ministra Urząd Pełnomocnika Rządu RP do spraw Polonii i Polaków za Granicą dostrzega konieczność powołania nowej struktury organizacyjnej, na której oprze się przyszła współpraca Kraj/Polonia. Wykorzystanie bowiem już istniejącej, nie wniosłoby nic nowego i pozytywnego w relacje między Krajem a Polonia, gdyż jest to struktura skostniała, często PRL-owskiej proweniencji o przestarzałej formie, bez wizji działania.

Naszym zdaniem ani Polonii, ani Kraju nie reprezentują właściwe organizacje. Przez dekady ukształtowała się „polonijna kasta”, która, czy to we Wspólnocie Polskiej, w Polonijnych Biurach Krajowych, różnych Komisjach i Podkomisjach, czy w tzw. Radzie Polonii Świata, świetnie się ulokowała i ustępować nie zamierza.

Należy bezwzględnie doprowadzić do zmian w tej materii, tak, aby po obu stronach współpracy Kraj/Polonia znalazły się nowe organizacje i przedstawiciele rzeczywiście reprezentujący patriotyczny, niepodległościowy kierunek rozwoju naszej Ojczyzny a nie tylko lewicowo-liberalny, kosmopolityczny jak to jest obecnie.

W Polsce dotychczasowy system współpracy Kraj/Polonia, podobnie jak Wymiar Sprawiedliwości, nie doczekał się od zakończenia II WŚ zasadniczych zmian i koniecznych reform. Powojenna komunistyczna przeszłość polityczna i wrogi wprost stosunek władz do emigracji był w dużym stopniu tego przyczyną. Tworzono struktury, które służyły komunistycznej władzy a nie Polonii czy niepodległej Rzeczpospolitej. Niestety, po 1989 r. w relacjach Kraj/Polonia poza kosmetycznymi zmianami wszystko pozostało po staremu. III RP kontynuuje system z PRL, oparty na Wspólnocie Polskiej i sztucznie stworzonych organizacjach typu Rada Polonii Świata oraz Komisjach, Podkomisjach i Biurach ds. Polonii w wielu ośrodkach władz RP.

Pragniemy poinformować Pana Ministra, że patriotyczna, niepodległościowa Polonia i Polacy za Granicą obecnie aktywnie tworzą w wielu krajach, nowe organizacje, których celem jest ścisła współpraca z Ojczyzną zgodnie z interesem polskiej racji stanu.

I tak w 2018 r. przedstawiciele patriotycznych, niepodległościowych środowisk Polonii: Zachodniej Europy, Stanów Zjednoczonych, Kanady i Australii postanowili powołać organizację pod nazwą; Światowe Porozumienie Polonii. Do jej tworzenia przystąpili tacy działacze polonijni jak: Marek Wasag (Niemcy), Marek Błażejak (Niemcy), Maria Szonert-Binienda (USA), Wiesław Gołębiewski (USA), Zygmunt Staszewski (USA), Monika Obrębska (Francja), Adam Gajkowski (Australia), Monika Gąsiorowska (Szwajcaria)...

Poniżej podajemy niektóre tylko zagadnienia pilnie wymagające reform:

- Rzeczpospolita Polska powinna prowadzić bieżącą analizę i monitorowanie realizacji międzynarodowych umów zawartych z wieloma krajami a dotyczących mniejszości narodowych. Umowy formalnie są podpisywane w dobrej wierze, w interesie obu stron, ale ich wypełnianie przebiega zwykle niekorzystnie dla Polski. To są przykłady m.in. z Niemiec, Czech, Litwy i innych państw. Rząd RP na taki stan rzeczy reaguje bardzo słabo lub wcale. W tych kwestiach konieczna jest współpraca MSZ z Urzędem Pana Ministra.

- Sprawy pomocy i podziału funduszy na współpracę z Polonią i Polakami na Wschodzie wymagają zasadniczych zmian. Obecny system tak funkcjonuje, że ci najbardziej potrzebujący nie mają szans na jej otrzymanie, bo pośredniczące w tym systemie polskie fundacje nie spełniają ich oczekiwań i potrzeb. Trzeba opracować taki system, w którym Urząd Pełnomocnika Rządu do spraw Współpracy z Polonią i Polakami za Granicą dużo lepiej pozna potrzeby finansowe organizacji polonijnych i sam, bez płatnych pośredników będzie koordynował system dystrybucji środków finansowych. W obecnej sytuacji należy przenieść pieniądze przeznaczone na wspieranie Polonii do Urzędu Pana Ministra. Nowy system powinien powstać w wyniku poważnych konsultacji przedstawicieli Polonii i Kraju,

- Reprezentacja Polonii i Polaków za Granicą w Parlamencie RP to temat wałkowany od lat, niestety bez żadnego pozytywnego rezultatu. Podobnie wygląda sprawa udziału Polonii i Polaków za Granicą w wyborach w Ojczyźnie. To również tematy wymagające dyskusji i szybkich konkluzji. Liczymy na ich podjęcie i prowadzenie przez Urząd Pana Ministra.

- Rada Polonijna (15-osobowa) przy Marszałku Senatu RP, nie spełnia oczekiwanej roli przedstawiciela Polonii, ponieważ powoływana jest każdorazowo po wyborach przez kolejnego Marszałka Senatu. Rada zbiera się 2-3 razy w roku i ma jedynie charakter symbolicznego doradztwa. Współpraca Kraj/Polonia wymaga stałej Rady Polonijnej reprezentującej największe ośrodki polonijne na świecie, bezpośrednio działającej z Urzędem Pełnomocnika Rządu RP do spraw Współpracy z Polonią i Polakami za Granicą. Tak więc nie Senat RP dziś potrzebuje prawdziwej Rady Konsultacyjnej Polonii, ale Urząd, którym Pan Minister kieruje. Taką Radę Konsultacyjną Polonii przy Pańskim Urzędzie powinny zaproponować światowe ośrodki polonijne a nie oficjele z Polski. To będą przedstawiciele Polonii z doświadczeniem i prawdziwymi osiągnięciami w pracy polonijnej a nie lewicowo-liberalni, wieloletni prezesi „poprawni politycznie” z epoki Premiera Tuska i Prezydenta Komorowskiego czy wręcz z czasów sięgających PRL-u. Sprawa domaga się pilnej i poważnej dyskusji.

- Światowe Zjazdy Polonii i Polaków za Granicą, organizowane co 5-6 lat w Polsce, są dla nas swego rodzaju Sejmem Światowej Polonii. Bardzo szkoda, że organizacja tych Zjazdów powierzana jest Wspólnocie Polskiej i Radzie Polonii Świata, co bardzo utrudnia i ogranicza uczestnictwo przedstawicieli niepodległościowej Polonii. Zjazdy organizowane w obecnej postaci są wyjątkowo mało efektywne. Wniosków końcowych wszystkich Komisji Zjazdowych nikt tak naprawdę poważnie nie analizuje i nie realizuje. To trzeba zmienić i dlatego proponujemy, aby delegatów na Zjazd wybierała Polonia a nie urzędnicy krajowi, zaś wnioski końcowe Zjazdu trafiały do Urzędu zarządzanego przez Pana Ministra. Istnieje potrzeba organizacji takich Zjazdów, co 2 lub 3 lata, a nie co 5 czy więcej. Każdy następny Zjazd powinien się rozpoczynać od sprawozdania ze szczegółowego wykonania uchwał poprzedniego Zjazdu.

- Od lat oczekuje uporządkowania, tak ważna dla Polonii sprawa funkcji konsula honorowego RP za granicą. Wiemy że tu konieczna jest współpraca z MSZ, ale naszym zdaniem obecny Urząd Pana Ministra powinien mieć w tej kwestii równie wiele do powiedzenia. Większość konsulów honorowych wymaga wymiany, bo nie jest to przecież stanowisko dożywotnie (dla większości z nich są to kadencje trwające ponad 20 lat, rozpoczęte jeszcze za czasów prof. B. Geremka).

- Prosimy o podjęcie działań w celu eliminacji podwójnego opodatkowania polskich emerytów i rencistów wynikającego z podpisanej w dniu 13.02.2013 r. Konwencji między Rzeczpospolita Polską a Stanami Zjednoczonymi Ameryki Północnej. Jeśli chodzi o to zagadnienie, to wnosimy także o renegocjacje umów między Rzeczpospolitą Polską a innymi państwami, w tym Australią.

Spodziewamy się, że powołanie Urzędu Pełnomocnika Rządu RP do spraw Polonii i Polaków za Granicą, jest tylko wstępem do poważnego i równoprawnego traktowania 20 milionów Polaków żyjących poza granicami kraju. By tak się stało, Urząd, na którego czele Pan stanął, powinien być przyczółkiem do utworzenie w niedalekiej przyszłości Ministerstwa d/s Polonii i Polaków za Granicą.

Żywimy nadzieję, że Pana doświadczenie w sprawach międzynarodowych i polonijnych pozwoli dokonać wielu koniecznych zmian organizacyjnych i programowych.

Życząc Panu samych sukcesów chcielibyśmy zaproponować w ciągu najbliższych 3 miesięcy spotkanie przedstawicieli sygnatariuszy niniejszego listu z Panem Ministrem. Bylibyśmy niezmiernie wdzięczni za zaproponowanie terminu i miejsca, gdzie moglibyśmy rozpocząć rozmowy, które pozwoliłyby na bliższe zapoznanie się z poruszoną problematyką, a w niedalekiej przyszłości dały asumpt do podjęcia koniecznych zmian w interesujących nas kwestiach.

Światowe Porozumienie Polonii zgłasza niniejszym chęć pomocy i współpracy z Urzędem Pana Ministra i liczy na pozytywną odpowiedź co do rozmów.

Jesteśmy przekonani, że pod Pana kierownictwem patriotyczna, niepodległościowa Polonia doczeka się wreszcie zmian, o które zabiega od lat.

Z wyrazami szacunku,

Marek Wasag - Światowe Porozumienie Polonii, przewodniczący Niedzielnego Klubu Dyskusyjnego w Berlinie; odznaczony Medalem Stulecia Odzyskanej Niepodległości / Jerzy Bogdziewicz - Prezydent Kongres Polonii Amerykańskiej na Florydzie, USA / Edward Cyran - USA; odznaczony Medalem „Pro Patria”; Medalem SWAP Jana Paderewskiego; Złotym medalem „Za zasługi dla Obronności Kraju” / Bogusław Domaszewski - Paryż / Mirosława Dulczewska - Miller, Polonia for Poland, Chicago, USA / Jan Dyner, Klub Gazety Polskiej w Montrealu, odznaczony Krzyżem Wolności i Solidarności / Edward Dusza, Stevens Point, WI, USA / Adam Gajkowski - b. działacz Solidarności, zatrzymany i skazany w stanie wojennym na 3 lata pozbawienia wolności. Odznaczony Krzyżem Oficerskim Orderu Polonia Restituta oraz Krzyżem Wolności i Solidarności. Prezes Federacji Polskich Organizacji w Nowej Południowej Walii, Australia / Wiesław Gołębiewski - New Port Richey, Floryda, USA, Światowe Porozumienie Polonii, prezes Światowej Rady Badań nad Polonią / Monika Gąsiorowski - Honorowy Prezes Stowarzyszenia Polskiego w Genewie, Szwajcaria / Jerzy Jankowski ZP w Norwegii / Christopher Karpinski - działacz polonijny, Genewa, Szwajcaria / Jagoda Kadziela - Paryż / Danuta Knapp - Prezes SPK (Stowarzyszenie Polskich Kombatantów) w Szwecji, przewodnicząca KGP / Zenon Łupina, Przewodniczący Klubu Gazety Polskiej w Brukseli, Prezes Centrum Polskiego im. Ignacego Jana Paderewskiego, Dyrektor Instytutu Myśli Schumana, Bruksela, Belgia / Andrzej Prokopczuk - b. działacz Solidarności, działacz polonijny w USA, odznaczony Krzyżem Oficerskim Orderu Zasługi Rzeczpospolitej Polskiej, Prezes Oddziału Północnej Kalifornii Kongresu Polonii Amerykańskiej / Krystyna Latawiec - Paryż / Jadwiga Lepipec - Paryż / Edmund Lewandowski, członek zarządu Coalition of Polish Americans, były wieloletni prezes Kongresu Polonii Amerykańskiej na Północną̨ Kalifornię / Monika Obrebska - Paryż / Krystyn Pietka - współzałożyciel Klubu Gazety Polskiej w Montrealu, działacz opozycji antykomunistycznej / Marek Przykorski- współtwórca i ostatni Przewodniczący Grupy Działania na rzecz Solidarność w Montrealu, Kanada / Stanisław Sliwowski, M.D. - USA, Prezes Koalicji Polonii Amerykańskiej / Zygmunt Staszewski - b. działacz Solidarności, internowany w stanie wojennym, działacz polonijny w USA, odznaczony Krzyżem Oficerskim i Krzyżem Wolności i Solidarności (USA) / Maria Szonert Binienda, USA, President, Libra Institute Inc., Vice President, Coalition of Polish Americans, Director, Polonia Insitute, Inc. / Grazyna Tydda, Sydney, Australia / Barbara Wesolowska - Forum Polonius, Stamford CT, USA, odznaczona Brązowym Krzyżem Zasługi - Prezydent RP, 1994 r. / Wojciech Wesołowski - Przewodniczący Klubu Gazety Polskiej w Montrealu / Mirosława Woroniecki - Paryż, Francja, Przewodnicząca KGP Paryż Notre-Dame; wiceprzewodnicząca Stowarzyszenia Obrony Domu Kombatantów im. Gen. Andersa w Paryżu, członek Stowarzyszenia Kombatantów Polskich i ich Rodzin - Koło Paryż, członek Stowarzyszenia Autorów, Dziennikarzy i Tłumaczy w Europie (APAJTE) / Monika Wiench, psycholog, publicystka, Melbourne, Australia / Urszula Vittoriani - Paryż / Krystyna Zamorska, New York, USA, Polish American Historical Association, Coalition of Polish Americans, American Council for Polish Culture / Darek Zarzeczny, Sekretarz Generalny, Polish American Congress, Wisconsin, Chicago, Milwaukee, USA / Związek Pro Polonia, Genewa, Szwajcaria

Elżbieta Hiszczyńska-Sawicka

Z radością dzielę się z Państwem informacją o zorganizowanym - 1 marca 2020 roku - przez Stowarzyszenie Polaków w Christchurch (Nowa Zelandia), najbardziej oddalonym od Polski Biegu Pamięci Żołnierzy Wyklętych "Tropem Wilczym". Wzięło w nim udział blisko 30 osób, zarówno przedstawicieli miejscowych Polaków jak i Nowozelandczyków.

W tym roku bohaterem naszego biegu (a zainspirowała nas lektura - znajdującej się w naszym polskim księgozbiorze - książki "Dziewczyny z Syberii") uczyniliśmy p. pułkownik Weronikę Sebastianowicz ps. "Różyczka". Chcieliśmy w ten sposób przybliżyć sylwetkę tej Wielkiej Patriotki - oddając Jej tym samym nasz hołd.

Na wstępie odczytano specjalne przesłanie p. Prezydenta Andrzeja Dudy i o godzinie 12:00 uczestnicy biegu wyruszyli na trasę 1963 metrów, wytyczonej w pięknie położonym parku "The Groynes" a po biegu, wszyscy jego uczestnicy podpisali specjalną kartkę okolicznościową z życzeniami dla p. Weroniki, którą Jej prześlemy. Dziękujemy Wszystkim za przybycie i do zobaczenia za rok!

Zapraszam jeszcze Państwa do obejrzenia fotoreportażu:
https://photos.app.goo.gl/SfpCGkGMKPanXCdZA

9 marca 2020 roku (poniedziałek) w Pałacu Prezydenckim Prezydent Rzeczypospolitej Polskiej Andrzej Duda z Małżonką Agatą Kornhauser-Dudą wezmą udział w IV edycji podsumowania Akcji Pomocy Polakom na Wschodzie. Planowane jest wystąpienie Prezydenta RP.

5 marca 2020 roku (we czwartek) o godz. 10.00 w Pałacu Prezydenckim Prezydent Rzeczypospolitej Polskiej Andrzej Duda dokona zmian w składzie Rady Ministrów. Pod koniec lutego prezydent podpisał nowelizację ustawy o działach administracji rządowej. Zakłada ona m.in. wydzielenie odrębnego resortu środowiska, którego rolę pełni obecnie ministerstwo klimatu. Nowelizacja tej ustawy weszła w życie w sobotę i możliwe stało się powołanie Konrada Szymańskiego na ministra do spraw Unii Europejskiej, a Michała Wosia na ministra środowiska.

Nowelizacja doprecyzowuje także zakres spraw objętych kompetencją ministra odpowiedzialnego za sprawy europejskie. Przenosi także urząd Pełnomocnika Rządu do Spraw Równego Traktowania, znajdującego się dotychczas w strukturze Kancelarii Prezesa Rady Ministrów do urzędu obsługującego ministra właściwego do spraw rodziny. Zgodnie z nowelizacją opiekę nad Polonią i Polakami za granicą, w zakresie zadania publicznego - pomoc Polonii i Polakom za granicą - sprawować ma także - poza Senatem - Prezes Rady Ministrów.

Mirosław Boruta Krakowski

W tym wielkim (27 razy większym od Polski), a tak odległym kraju Ameryki Południowej nieliczni Polacy żyli od połowy XVII wieku a polskie osadnictwo datuje się od połowy XIX wieku, czyli... polskich uchodźców politycznych po Powstaniu Listopadowym.

kurytybacentrumEmigracja osadnicza i zarobkowa z przełomu XIX i XX wieku (szczególnie do stanu Parana i jego stolicy Kurytyby) spowodowała, że w 1914 roku doliczono się w Brazylii ponad 150.000 Polaków. Mieli oni swoje parafie, organizacje, szkoły i 18 tytułów prasowych. Okres międzywojenny powiększył tę liczbę o kolejne 50.000 osób, podobnie lata II wojny światowej i powojenne. Podczas II wojny światowej do Polskich Sił Zbrojnych na Zachodzie zgłosiło się z Brazylii aż 580 ochotników.

janpaweliiwparanieWspółcześnie Polacy i Brazylijczycy polskiego pochodzenia to – według różnych źródeł – od 800.000 do 3.000.000 osób. W historii najnowszej szczególnie ważny był rok 1978, gdyż wybór polskiego papieża, Jana Pawła II, odrodził w Brazylijczykach polskiego pochodzenia zainteresowanie Polską (Papież był w Paranie już w 1980 roku, fot. rp.pl).

flagabrazylii11 listopada 1989 roku powstał Polbras, w dużym stopniu tożsamy z działalnością Towarzystwa União Juventus, które jest jego trzonem, a 27 stycznia 1990 roku Braspol – Centralna Reprezentacja Wspólnoty Brazylijsko-Polskiej w Brazylii, który ma za zadanie odrodzenie poczucia polskości w potomkach polskich emigrantów. Podstawą działania obu organizacja są zasoby polskiej kultury stworzone na ziemi brazylijskiej przez pokolenia polskich osadników. A na fladze Brazylii hasło „Porządek i postęp”, tak bliskie każdemu uczniowi Augusta Comte’a 😉 .

panbalcerwbrazyliiI jeszcze literacka perełka, „Pan Balcer w Brazylii” – poemat epicki Marii Konopnickiej opublikowany po raz pierwszy w 1910 roku. Treścią utworu są niezwykle trudne, wręcz dramatyczne dzieje masowej, chłopskiej emigracji polskiej (w tym wielu okrutnie prześladowanych przez Rosjan unitów) w Brazylii i wyrosła z tych doświadczeń miłość do pozostawionej daleko Polski.

Więcej informacji znajdą Państwo w dostępnych w sieci opracowaniach, autorstwa ks. Zdzisława Malczewskiego TChr i p. Iwony Popławskiej:
http://poloniawbrazylii.pl/materialy/polonia.pdf
http://poloniawbrazylii.pl/materialy/polonia2.pdf

Aleksander Maciej Jabłoński*

Wielebny Ojcze Proboszczu!
Wielebni Księża i Ojcowie!
Szanowna Grażyno!
Drodzy Izabelo, Adamie, Aleksandrze i Dominiku z Rodzinami!
Szanowne Panie Siostry, Mario Krystyno, Izabelo i Jadwigo!
Droga Rodzino śp. Jerzego Księcia Czartoryskiego!
Ekscelencjo, Panie Ambasadorze Rzeczypospolitej Polskiej!
Szanowni Państwo!
Drodzy Przyjaciele!

W niedzielę 17 listopada 2019 w godzinach rannych, odszedł do wieczności nasz nieodżałowany przyjaciel i opiekun, człowiek wielkiego serca Jerzy Andrzej Bobola Jan Bosko Maria Książę Czartoryski na Klewaniu i Żukowie, herbu Pogoń Litewska, który widnieje dzisiaj na oficjalnych godłach państwowych współczesnej Litwy i Białorusi.

Jerzy pochodził z zasłużonego rodu książąt krwi, wywodzącego się od Konstantego, księcia na Czartorysku, syna księcia litewskiego Koriata, a brata Olgierda, i wnuka wielkiego księcia litewskiego Giedymina. Linia klewańska rodu, do której należy Jerzy, przetrwała do dzisiejszych czasów. Książę Adam Michał Józef, ojciec Jerzego był wnukiem Konstantego Adama brata Adama Jerzego. Matką Jerzego była Jadwiga Tekla z hrabiów Stadnickich, herbu Drużyna z Nawojowej.

Jerzy był rozmiłowany w historii Polski, polskiej genealogii i heraldyce. Wykonał wieloletnią i żmudną pracę, tworząc monumentalną bazę danych żyjących potomków Księcia Adama Kazimierza, generała wojsk podolskich i ojca Konstantego Adama i Adama Jerzego. Baza ta zawiera ponad 175,000 osób. Materiały te Jerzy przekazał najważniejszemu, żyjącemu genealogowi polskiemu, dr Markowi Janowi Minakowskiemu z Krakowa, twórcy Wielkiej Genealogii Polaków. Jerzy opracował również wiele opisów ogromnego zbioru starych i współczesnych fotografii związanych z genealogią własnej rodziny. Napisał też wspomnienia w trzech tomach i prowadził swój dziennik wydarzeń.

Każdy posiada swoje miejsca, które pamięta, które tworzą razem z domem rodzinnym, miejsca w pielgrzymowaniu po tym łez padole. Babki, Szczawnica, Kraków i Poznań – to były polskie miejsca wędrówki Jerzego.

Jerzy urodził się 1 stycznia 1939, w majątku w lasach głuszyńskich, w Babkach, pod Poznaniem. Lata dziecięce podczas okupacji spędził głównie w Szczawnicy, należącej do dóbr Jego Dziadka, Adama hr. Stadnickiego z Nawojowej, wspaniałego gospodarza i miłośnika lasów w ziemi sądeckiej. Wówczas Jerzy odwiedzał często z Rodzicami Kraków, ze względu na osobę Ich krewnego, księcia Metropolity Krakowskiego, Kardynała Adama Stefana Sapiehy. Po wojnie Rodzice przenieśli się z dziećmi do Poznania. Jerzy po skończeniu szkoły podstawowej, ukończył w latach 1952-1956, VIII Liceum Ogólnokształcące im. Adama Mickiewicza w Poznaniu. W 1956 roku wziął udział w wypadkach poznańskich i tegoż roku udał się do Krakowa by wstąpić na Wydział Geologii Poszukiwawczej i Geofizyki Akademii Górniczo-Hutniczej. W 1961 roku wrócił do domu do Poznania, gdzie skończył studia magisterskie w dziedzinie geografii ekonomicznej na Wydziale Biologii i Nauk o Ziemi Uniwersytetu im. Adama Mickiewicza w Poznaniu. Jego Ojciec, książę Adam Michał Józef, był wtedy pracownikiem naukowym w dziedzinie dendrologii, czyli drzewoznawstwa. Może dlatego, Jerzy tak pokochał wszelkie drzewa, krzewy i wszystko, co rodzi ziemia i znał świetnie wszystkie ich gatunki. Życie blisko natury sprawiało Mu wielką przyjemność.

Niedługo po ukończeniu studiów wyruszył do Ameryki na pokładzie m/s "Batory”. Początkowo przebywał w stanie Nowy Jork, a stamtąd, w 1965r., pojechał do Alberty, do swego Stryja Piotra Czartoryskiego. Dom Czartoryskich w Edmonton, był to dom niezwykle patriotyczny. Stryj Piotr był byłym oficerem AK, a Jego żona pochodziła z zasłużonego rodu hr. Zamoyskich.

Jerzy rozpoczął pracę zawodową, jako sekretarz projektu Atlas of Alberta i piastował tę funkcję w latach 1965-1970. Celem projektu było opracowanie pierwszego atlasu geograficznego Prowincji Alberta. Ta pozycja umożliwiła mu otrzymanie w 1971 r. ważnego stanowiska w służbie publicznej - Head of Geomatics Research, w ministerstwie Fisheries and Oceans w Ottawie. Jerzy prowadził tam nowatorskie prace nad komputerowymi systemami do produkcji map morskich i nawigacji morskiej.

W Ottawie założył rodzinę z Grażyną z domu Babińską. Tutaj w 1998 przeszedł na emeryturę i rozpoczął działalność społeczną na rzecz Polonii ottawskiej i kanadyjskiej. W latach 1985-2005 pełnił funkcję wice-prezesa Kongresu Polonii Kanadyjskiej, Okręgu Stołecznego w Ottawie, za prezesur kolejno, Marii Gawalewiczowej, Piotra Staniszkisa, dr Jerzego Zarzyckiego i dr Kamila Stefańskiego. W 2005 został wybrany prezesem Okręgu Ottawskiego KPK i funkcję tę pełnił przez dwie kadencje do marca 2013. Wtedy też był członkiem Rady KPK.

Razem z Jerzym, brałem udział w wielu Walnych Zjazdach KPK, w różnych ośrodkach polonijnych w Kanadzie i stworzyliśmy wtedy linię działalności patriotycznej na tym forum i to z niemałymi przeciwnościami. Był to wstęp do szerszych działań na forum polonii kanadyjskiej i światowej. W latach 2008 – 2012, Jerzy brał udział w pracach Forum Polonijnego organizowanego przez ośrodek toruński Ojca Dyrektora dr Tadeusza Rydzyka i wtedy kilkakrotnie przewodniczył prezydium obrad. Podczas Forum miał możność poznać wybitnych przedstawicieli współczesnej elity polskiej, która pracowała nad wielkim programem odnowy Polski. Wtedy też, Jerzy został zaproszony do Ameryki Południowej przez Jana Kobylańskiego na szereg Zjazdów USOPAŁ (Unii Stowarzyszeń i Organizacji Polskich Ameryki Łacińskiej) w Urugwaju. Przyniosło to pozytywne rezultaty, ale spowodowało też wzrost ataków środowisk prowadzących działania antypolskie i antynarodowe w skali światowej. Istniały oczywiście, mniejsze, ale równie zdecydowane działania przeciwko obranej przez nas linii w Kanadzie. Jerzy lubił działalność społeczną i przywiązywał do niej dużą wagę, i wtedy stał się wyrazicielem naszych dążeń do odnowy życia polonijnego, w harmonii z odnową samej Rzeczypospolitej.

Miejsca kanadyjskie, wędrówki Jerzego obejmowały: Edmonton w Albercie, Ottawę w Ontario, Aylmer i Fulford w Quebec. Pomimo ostatnich ciężkich przeżyć związanych z upadkiem i złamaniem biodra, oraz skutków trąby powietrznej w 2018, która przeszła w okolicach Ottawy, Jerzy pozostał do końca w swoim domu w Aylmer.

W 2008 powstał pomysł stworzenia ośrodka medialnego, tzw. platformy medialnej dla Polonii kanadyjskiej i światowej. Dzięki trudnej pracy powstał portal multimedialny TVinterPOLONIA w Calgary, prowadzony przez Wojciecha Grabowskiego i wspomagany przez Koordynacyjną Radę Programowo-Techniczną na czele z Jerzym. Wtedy też powstał pomysł stworzenia organizacyjnej bazy dla tego ośrodka przez powołanie do życia Polskiej Jedności Narodowej, która przyjęła w ostatniej dekadzie formułę organizacji kanadyjskiej.

Oprócz pracy w Kongresie Polonii Kanadyjskiej, Jerzy pełnił szereg ważnych funkcji społecznych, jako współzałożyciel i prezes Polskiej Jedności Narodowej (od 2008), współzałożyciel i członek Instytutu Naukowego im. Oskara Haleckiego w Kanadzie (od 2013), a wcześniej członek Polskiego Instytutu Naukowego w Kanadzie (od 2004), oraz jako długoletni członek Stowarzyszenia Inżynierów Polskich w Kanadzie. W 2013 roku postanowiliśmy razem z Jerzym uczcić ofiary Tragedii Smoleńskiej i Zbrodni Katyńskiej w kościele św. Jacka Odrowąża w Ottawie. Została ufundowana płyta z czarnego granitu a pod nią złożone ampułki z ziemią ze Smoleńska i z Katynia, dostarczone przez Związek Rodzin Ofiar Tragedii Smoleńskiej, oraz akt podpisany przez cztery osoby, w tym przez Jerzego Czartoryskiego (il. Autor tekstu - 22 maja 2013 roku w Krakowskim Klubie Gazety Polskiej im. Janusza Kurtyki, fot. p. Mirosław Boruta Krakowski).

Jerzy, jako przedstawiciel rycerskiego rodu, był Kawalerem Honoru i Dewocji Związku Polskich Kawalerów Maltańskich – czyli Komturii Polskiej Suwerennego Rycerskiego Zakonu Szpitalników Świętego Jana Jerozolimskiego, zwanego Rodyjskim i Maltańskim.

Spotykamy się dzisiaj by uczcić Pamięć Jerzego. Niósł wielkie dziedzictwo i to Go ośmielało do wielu działań, do świadczenia sobą w niełatwych czasach, w kórych przyszło Mu żyć. W czasach, w których polska pamięć narodowa uległa istotnemu zachwianiu. Przeminęła I Rzeczpospolita, od morza do morza, którą Jerzy miłował. Przeminęła też II Rzeczpospolita, w której trwało dziedzictwo dawnej świetności Korony i Litwy. Ta pamięć trwała w Twojej osobie Jerzy, w Twoich działaniach dla dobra wspólnego, dla dobra dalekiej i bliskiej Twemu sercu Ojczyzny, dla dobra Kanady i dla dobra Polonii, nie tylko kanadyjskiej.

W imieniu własnym, koła Przyjaciół, Polskiej Jedności Narodowej, Instytutu Naukowego im. Oskara Haleckiego w Kanadzie, TVinterPOLONIA, w imieniu Pana Waltera Wiesława Gołębiewskiego, Prezesa Światowej Rady Badań nad Polonią i Kongresu Polonii Amerykańskiej, stanu Floryda – składam Szanownej Wdowie Pani Grażynie, Dzieciom Jerzego, Izabeli, Adamowi, Aleksandrowi i Dominikowi z Rodzinami, Jego Siostrom Paniom Marii Krystynie, Izabeli i Jadwidze, wyrazy głębokiego współczucia i wielkiego żalu z powodu straty męża, ojca i brata.

Jerzy Książę Czartoryski był pełnym osobistego uroku człowiekiem i takim pozostanie w naszej pamięci. Był zawsze dostępny dla wszystkich i był wyznawcą najważniejszych trzech cnót: Wiary, Nadziei i Miłości.

Żegnaj Mości Książę!
Żegnaj Jerzy, nasz Wierny Przyjacielu!
Polonia kanadyjska i światowa poniosły wielką stratę.
Non omnis moriar...

* Autor to prof. dr inż., prezes Instytut Naukowy im. Oskara Haleckiego w Kanadzie.