Jadwiga Klimkowicz
Nie zapominajmy o tych, dzięki którym możemy być niezapominani! Czyli cykliczne poważne i humorystyczne spotkania z poezją, muzyką, tańcem i teatrem.
Poezją p. Halszki Podgórskiej-Dutki (wiersz poniżej!) rozpoczęliśmy wieczór - 29 stycznia 2016 roku - w Salonie Audialnia p. Stanisławy Hnatowicz.
Głównym gościem spotkania była p. Wioletta Maciejewska - tancerz-koryfej, inspektor i koordynator pracy Zespołu Baletu Opery Krakowskiej, pedagog Studia Baletowego Opery Krakowskiej. Odznaczona przez Ministra Kultury i Dziedzictwa Narodowego odznaką honorową "Zasłużony dla Kultury Polskiej" (2013).
Wieczór był wyjątkowy, p. Wioletta nie tylko zapoznała gości z historią poloneza ale i roztańczyła. Okazało się bowiem, że chętnych do tańca nie brakowało.
Proponuję otworzyć poniższy link by obejrzeć materiał przygotowany przez Kronikę Krakowską (od 9:52 do 11:20): http://krakow.tvp.pl/23814223/29-i-2016-godz-2145
Jak zwykle nie zabrakło niespodzianek przygotowanych przez Teatr im. Juliusza Słowackiego oraz Muzeum Historyczne Miasta Krakowa, a chleb z "Piekarni Mojego Taty" wyśmienicie smakował, dodając sił we wspólnie zatańczonym polonezie.
Zapraszam Państwa jeszcze do obejrzenia do dwóch fotografii p. Jacka Wrzesińskiego ze spektaklu "Spojrzenia" (z udziałem p. Wioletty Maciejewskiej), "komórkowych" zdjęć z naszego spotkania i lektury wiersza p. Halszki Podgórskiej-Dutki "Poloneza czas zacząć":
https://picasaweb.google.com/103511753291993799832/6310759211771273585
Poloneza czas zacząć
Poloneza czas
zacząć
- czy to może
zamiast
sądu ostatecznego
jako jego jakiś
pojemniejszy i
po polsku pomyślany
wariant
- uświątecznieniem
Balem - się wymigać
jako rozprawą
Jakże to polskie,
krakowskie
a Kraków to
miasto czakramu
Werdyktu czasów
niepodzielonych
na tył i przód
samopomyślane
z historii rozumu
Poloneza więc
czas zacząć
co wszystkie sensy
i znaczenia
przywróci w nowym
zbierze - niczym
wieniec
na cokole
współczesnych
herosów greckich
umysłów
obydwojga płci zawiesi
którzy jedynie mogą i
uwolnią świat
podziemny
od prac
niecelnych finałów
A może i opustoszą
piekło w emisji
oświecających środków
tańca co w
przestrzennym się
dokonuje z obrazu
Poloneza czas zacząć
co poruszy wzrok Rzymu
słuch Nowego Jorku
i serce Jerozolimy
i na równi wiednym
rytmem napełni
słowiańskiej więźby
która wszystkie
wyprowadzone treści
historii
i wszystkie losy
wzmacnia
rozsądem wyobraźni
niepokonanej
I nie zawiedzie
żadnych tancerzy
ziemi z rozrządu
zewnętrznej i
wewnętrznej mądrości
macierzy
Poloneza czas
zacząć -
bo ten w parze
może dopełnić
nawet i podszepty
gwiazd
wolnym czynem
I z nieznanego
nawet grobów,
pól chwały,
ksiąg i życiorysów
wyprowadzić
w przytomności
enigmę życia -
w pamięć wpisać
zbudowania powszechnego
Poloneza czas zacząć
odsłonięcia
co z ducha działa
jak zrozumieniem
- procesem objaśnienia
co w opatrzność
świątecznego umysłu
zdąża
wysłowieniem
i wyprzedzi faktem
zborność odrezonowania
A wystawi orszak
konstruktywnego
pochodu
w nieskończone
rozległości głębie
zdążający
- krakowską rozmową
