Mirosław Boruta
Na marginesie spotkania prezydenta Rzeczypospolitej Polskiej, p. Andrzeja Dudy z wiceprezydentem Federacyjnej Republiki Brazylii, p. Michelem Temerem, które miało miejsce we czwartek 17 września 2015 roku warto dopisać garść informacji o Polakach mieszkających w tym wielkim (27 razy większym od Polski), a tak odległym kraju Ameryki Południowej.
Przede wszystkim trzeba nadmienić, że polski Prezydent podziękował za przyjmowanie na przestrzeni lat polskich emigrantów. I pamiętać, że początki dziejów Polaków na ziemiach współczesnej Brazylii sięgają połowy XVII wieku a polskiego osadnictwa połowy XIX wieku, pierwszych uchodźców politycznych po Powstaniu Listopadowym. Emigracja osadnicza i zarobkowa z przełomu XIX i XX wieku (szczególnie do stanu Parana i jego stolicy Kurytyby) spowodowała, że w 1914 roku doliczono się w Brazylii ponad 150.000 Polaków. Mieli oni swoje parafie, organizacje, szkoły i 18 tytułów prasowych. Okres międzywojenny powiększył tę liczbę o kolejne 50.000 osób, podobnie lata II wojny światowej i powojenne. Podczas II wojny światowej do Polskich Sił Zbrojnych na Zachodzie zgłosiło się z Brazylii aż 580 ochotników.
Współcześnie Polacy i Brazylijczycy polskiego pochodzenia to - według różnych źródeł - od 800.000 do 3.000.000 osób. W historii najnowszej szczególnie ważny był rok 1978, gdyż wybór polskiego papieża, Jana Pawła II, odrodził w Brazylijczykach polskiego pochodzenia zainteresowanie Polską (Papież był w Paranie już w 1980 roku, fot. rp.pl).
11 listopada 1989 roku powstał Polbras, w dużym stopniu tożsamy z działalnością Towarzystwa União Juventus, które jest jego trzonem, a 27 stycznia 1990 roku Braspol – Centralna Reprezentacja Wspólnoty Brazylijsko-Polskiej w Brazylii, który ma za zadanie odrodzenie poczucia polskości w potomkach polskich emigrantów. Podstawą działania obu organizacja są zasoby polskiej kultury stworzone na ziemi brazylijskiej przez pokolenia polskich osadników. A na fladze Brazylii hasło "Porządek i postęp", tak bliskie każdemu uczniowi Augusta Comte'a ;-).
I jeszcze literacka perełka, "Pan Balcer w Brazylii" – poemat epicki Marii Konopnickiej opublikowany po raz pierwszy w 1910 roku. Treścią utworu są niezwykle trudne, wręcz dramatyczne dzieje masowej, chłopskiej emigracji polskiej (w tym wielu okrutnie prześladowanych przez Rosjan unitów) w Brazylii i wyrosła z tych doświadczeń miłość do pozostawionej daleko Polski.
Więcej informacji znajdą Państwo w dostępnych w sieci opracowaniach, autorstwa ks. Zdzisława Malczewskiego TChr i p. Iwony Popławskiej:
http://poloniawbrazylii.pl/materialy/polonia.pdf
http://poloniawbrazylii.pl/materialy/polonia2.pdf