Monika Bieniek
28 listopada w Małej Auli Polskiej Akademii Umiejętności przy ul. Sławkowskiej 17 odbyła się całodniowa sesja naukowa Nauki o antyku a problemy kultury. Jej inicjatorami byli prof. dr hab. Stanisław Stabryła i ks. prof. dr hab. Henryk Pietras SJ. Zorganizowali sesję pod auspicjami Wydziału I Filologicznego PAU oraz Katedry Kultury Antycznej i Średniowiecznej Akademii Ignatianum. Otwarcia interdyscyplinarnej sesji o antyku dokonali prof. dr. hab. L. Suchanek i ks. prof. dr. hab. Józef Brehmer SJ o godz. 9.30. Wykłady były bardzo ciekawe i wszystkie, z przerwą na kawę i obiad, trwały aż do wieczora (do 18.30).
Najpierw były wykłady dotyczące takich dziedzin jak: prawo, retoryka i antropologia (wygłosili je: prof. dr. hab Janusz Sondel, dr. hab. Marek Hermann i dr Aneta Kliszcz), po przerwie na kawę – dotyczące sztuki sakralnej (ikony, grób św. Piotra) i tzw. cultura animi, czyli filozofii (fot. Pierwszy słownik łacińsko-polski Jana Mączyńskiego wydany w 1564 w Królewcu, il. za Wikipedią). W tej części wykładów wystąpili prof. Tomasz Polański, ks. Henryk Pietras SJ i Arkadiusz Baron). Po obiedzie prof. dr. hab. Joachim Śliwa przedstawił najnowsze badania na temat tzw. gemm magicznych, dr L. Zinkow mówił o kulturotwórczych aspektach odkryć geograficznych w Egipcie, a prof. dr hab Joanna Komorowska zebrała dane o questiones convivales jako świadectwie kultury czasów. Po wieczornej kawie, o 17-ej, prof. S. Stabryła miał wykład o satyrach i listach Horacego w kontekście rzymskiej kultury literackiej. Sesję zakończył prof. Jerzy Styka, podsumowując w swoim wykładzie schyłek kultury łacińskiej, i ogarniając w sposób niezwykle syntetyczny, ale barwny i ciekawy kulturę literacką późnego Rzymu. Po każdym cyklu wykładów, podzielonych na z góry zaplanowane triady, odbyła się dyskusja, w której brali udział pracownicy uniwersytetu, studenci i goście, zainteresowani tematem dziedzictwa kultury antycznej. Całość wykładów podsumował prof. S. Stabryła, dokonując zamknięcia uroczystej i interdyscyplinarnej sesji na temat kultury Starożytnej Grecji i Starożytnego Rzymu. I, co najważniejsze, sesja ta była otwarta dla każdego, kto zechciałby przyjść i posłuchać. Sala „pękała w szwach”, co świadczy o potrzebie naszej duszy. Nie sposób wyrzec się kultury łacińskiej, bo ona jest zapisana w naszych sercach i umysłach w momencie, kiedy zaczynamy mówić i czytać po polsku, polską literaturę. Tym, co mówią, że Latinitas jest niepotrzebnym anachronizmem i usiłują jej pozbawiać przyszłe pokolenia, w myśl szeroko pojętej „troski” o nasze umysły dedykuję tę skromną notkę.