Przeskocz do treści

(Za Wikipedią): "Miejscowość Lanckorona (1361) lub Lanczkoruna (1360) (łac. Landiscorona) powstała ze względu na częste odwiedziny bogatych terenów łowieckich przez Kazimierza III Wielkiego i bliską odległość od Wawelu (30 km). Ze źródeł pisanych, głównie manuskryptów Jana Długosza wynika, że Zamek w Lanckoronie został ufundowany przez Kazimierza III Wielkiego na początku XIV wieku a wykończony w połowie XIV wieku (1345-1355).

Od XV wieku przyjmować się zaczyna nazwa Lanckorona (fot. Wikipedia). Zamek pełnił również funkcję strategiczną, chroniąc drogi do Krakowa. Twierdza strzegła granicy między Krakowem a księstwem oświęcimskim.

Do dnia dzisiejszego istnieje mogiła, ogrodzona drewnianymi belkami – jest ona jednym z obiektów tzw. Szlaku Konfederatów Barskich, wytyczonego na pograniczu gmin: Lanckorona i Budzów. Wewnątrz mogiły znajdują się, obramowane kamieniami, groby ziemne, położone po obu stronach kilkusetletniej lipy z kapliczką, przedstawiającą św. Michała. Prawdopodobnie pochowano tu około 300 konfederatów poległych w bitwie stoczonej z wojskami rosyjskimi w 1771".