Informacja własna
To, co dzieje się wokół Domu Zasłużonego Kombatanta jest przykładem patologii polskiej spółdzielczości – powiedział Krzysztof Radwan, dyrektor Muzeum Lotnictwa w Krakowie. Problem ten opisywaliśmy już wcześniej:
https://www.krakowniezalezny.pl/zamach-na-ogrod-kombatantow
12 stycznia br. mieszkańcy osiedla Ugorek w Krakowie zobaczyli i wysłuchali informacji o wstępnym projekcie planu zagospodarowania przestrzennego tego niewielkiego terenu miasta.
Urząd miasta reprezentowała pani Elżbieta Koterba – wiceprezydent wraz z pracownikami Biura Zagospodarowania Przestrzennego Urzędu Miasta, która na wstępie wyjaśniła, że rozpoczęcie prac nad tym planem było spowodowane kontrowersyjnym pomysłem zabudowy ogrodu na terenie Domu Zasłużonego Kombatanta. Wyjaśniła też, jaką niedogodnością jest brak planów miejscowych dla miast w Polsce, że są one pokryte planami w niewielkim procencie, co prowadzi do tego typu konfliktów, a Kraków i tak jest w dość dobrym położeniu, gdyż posiada ok. 37% pokrycie planem.
Dodała też, że w założeniach do 2014 r. planuje się 60% pokrycie planami w skali kraju, co brzmi obiecująco.
Odsyłamy Państwa do artykułu „Zamach na ogród”, gdzie informowaliśmy o podjętej 30 sierpnia Uchwale Rady Miasta o przystąpieniu do uchwalenia miejscowego planu zagospodarowania dla spornego obszaru, przylegającego do Muzeum Lotnictwa na osiedlu Ugorek. Obszaru zielonego w budowie, zaplanowanego jako park kulturowy.
W spotkaniu dla wsparcia Ogrodu i terenów zielonych wystąpili: dr Krzysztof Wielgus adiunkt Zakładu Krajobrazu Otwartego i Budowli Inżynierskich Instytutu Architektury Krajobrazu Politechniki Krakowskiej i Krzysztof Radwan – dyrektor Muzeum Lotnictwa w Krakowie.
W dalszej części spotkania p. prezydent poinformowała, że obszar objęty prezentowanym tu planem to 26 h terenów położonych między ul. Ułanów, Spadochroniarzy, Markowskiego i Jana Pawła II, a plan ten został zainicjowany przez zainteresowanych mieszkańców tego terenu, aby powstrzymać pewne działania, które mogłyby w istotny sposób zdegradować już istniejącą zabudowę. Zwłaszcza podkreśliła, że teren ten jest zabudowany obiektami służącymi realizacji celów publicznych. Plany zagospodarowania miejscowego wynikają z ustawy o zagospodarowaniu przestrzennym i regulują ład przestrzenny tj. wysokość zabudowy na danym terenie, udział zabudowy terenu w stosunku do terenów czynnych biologicznie, które nie powinny być zabudowane. Robi się także prognozę oddziaływania tego terenu na środowisko. Wszystkie te elementy są brane pod uwagę przez zespół projektowy, a w początkowym etapie zbierania wniosków brane są pod uwagę opinie i postulaty mieszkańców. Drugi etap to zebranie opinii i uzgodnień od instytucji do tego powołanych, a najważniejszą z nich jest Generalna Dyrekcja Ochrony Środowiska, która odpowiada za realizację polityki ochrony środowiska w zakresie: zarządzania ochroną przyrody, w tym m.in. obszarami Natura 2000 i kontroli procesu inwestycyjnego. Generalna Dyrekcja wydaje opinię o walorach przyrodniczych danego środowiska, na ile jest ono pod tym względem wartościowe. Zwykle jeśli GDOP wyda opinię o szczególnych walorach przyrodniczych terenu to nie ma tam możliwości zabudowy. Po tych uzgodnieniach plan jest wyłożony do publicznego wglądu i jeszcze można do niego składać uwagi i wnioski. Jeśli spełnia wszystkie wymogi poddaje się go sprawdzaniu procedur przez urząd wojewody i po wyznaczonym terminie wchodzi w życie.
Mieszkańcy dopytywali o wydane już na ten teren WZ-tki tj. dokumenty wszczynające proces wydania pozwolenia na budowę. W odpowiedzi usłyszeli, że uchwalenie planu miejscowego zagospodarowania i procedura wszczęcia jego procesu nie wstrzymuje procedury wcześniej wydanych WZ-tek, mogą byś wstrzymane, ale nie muszą, choćby potem miały być unieważnione, tak stanowi prawo.
Dr Krzysztof Wielgus w tym momencie brak planu miejscowego zagospodarowania przestrzennego nazwał: korupcją przestrzenną, dlatego zaapelował o przyspieszenie procedury. Jeszcze raz zaznaczył, że najważniejszy jest ład przestrzenny, a na tym terenie wcześniej go zabrakło. Osiedle, które powstało w sąsiedztwie Muzeum Lotnictwa rozcięło ogromny pas zieleni ciągnący się od Dąbia przez park lotniczy, przez Ugorek i dalej. To jest wynik ulegania bezwzględnie, drapieżnej deweloperce. Nie pozwólmy, aby to się dalej działo, dlatego ratunkiem jest uchwalenie miejscowego planu zagospodarowania. A kiedy on już będzie brońmy go jak największej wartości w interesie przyszłych pokoleń – przekonywał dr Wielgus.
Zbieżne stanowisko prezentował dyr. Radwan, który stwierdził – dostajemy do zagospodarowania cenną przyrodniczo przestrzeń i od naszej mądrości czy głupoty będzie zależało co zostawimy naszym następcom. Z racji tego czym się od wielu lat zajmuję mam prawo pytać i oceniać, bo ten teren leży w sąsiedztwie terenu, który mi powierzono. Teren Domu Kombatanta i ta dziwna historia, która się dzieje wokół tego terenu jest przykładem patologii polskiej spółdzielczości, gdzie zarząd SM zamiast występować w imieniu swoich mieszkańców jest przeciwko nim. Być może Spółdzielnia to budowała, ale jako zadanie zlecone, pod konkretny projekt i przeznaczenie. I ja stwierdzam, że ten teren był przeznaczony dla tych kombatantów, jako ogród i powinien nim pozostać.
Także mieszkańcy domków jednorodzinnych byli zgodni co do wykluczenia zabudowy ogrodu blokowiskiem, choćby ze względu na brak miejsca na wyznaczenie swobodnego dojazdu do takiego blokowiska.
Stroną kontra ogrodowi była jedynie p. prezes SM Domy Pogodnej Jesieni Renata Laberschek i sekretarz rady nadzorczej Teresa Mostowik. Panie uzasadniały decyzję celem finansowym Spółdzielni. Pani Mostowik powiedziała, że poprzedni prezes, którego się z trudem pozbyli zostawił Spółdzielnię z ponad milionowym długiem i wszyscy członkowie muszą teraz ten dług spłacać, na co sala odpowiedziała pomrukiem dezaprobaty. Większość na sali to byli mieszkańcy Domu Zasłużonego Kombatanta i inni z terenu objętego planem, a Spółdzielnia nie ma siedziby na tym terenie i nie było więcej osób ze strony przeciw ogrodowi, choć p. prezes przekonywała, że występuje w imieniu tych obciążonych kosztami za teren ogrodu.
Dyrektor Radwan przypomniał prezes Spółdzielni, że sama bez wiedzy mieszkańców w 2008 r. przekształciła ten teren pod inwestycje, w związku z tym wzrósł podatek od gruntu. Tereny zielone obciąża się podatkiem 6 gr. za m plus VAT co stanowiłoby ok. 60 kilku złotych rocznie, ale p. prezes postanowiła zrobić biznes na tym ogrodzie.
Pani prezydent Koterba uspokajała, że zespół projektowy nie będzie brał pod uwagę ocen subiektywnych tylko obiektywne warunki ładu przestrzennego, interes właściciela i interes mieszkańców osiedla, aby zapewnić wszystkie standardy życia i ład przestrzenny planowania.
Informację uzupełniła p. Elżbieta Kuta i p. Andrzej Komorowski ze Stowarzyszenia Obrońców Ogrodu powiedzieli oni, że planowana przez SM zabudowa 5 blokami pięciopiętrowymi i 7 domami jednorodzinnymi, plus budynek gospodarczy na powierzchni 1,3 h to paradoks nie do przyjęcia. Pani prezes SM nie powiedziała tego uczestnikom spotkania. W nawiązaniu do nawoływania do ugody przez panią prezydent pan Komorowski wyjaśnił, iż mimo kilkukrotnych propozycji ze strony Stowarzyszenia, prezes SM nie przyjęła zaproszenia na spotkanie, o które wystąpił jeszcze raz publicznie na spotkaniu mieszkańców.
Uczestnicy spotkania mogli też obejrzeć pokaz multimedialny projektu Lotniczego Parku Kulturowego, zaprezentowany przez dr Wielgusa – jednej z największych proekologicznych inwestycji w obszarze miasta i województwa. Projekt ten przewiduje rozszerzenie obszaru ekologicznego poza teren Muzeum Lotnictwa.
Projekt sam w sobie jest niezwykle interesującym i atrakcyjnym dla mieszkańców Krakowa przedsięwzięciem, stąd postanowiliśmy poświęcić mu więcej uwagi, aby uchylić rąbka tajemnicy i przybliżyć Krakowianom perspektywę jaka ich czeka w momencie otwarcia tego atrakcyjnego miejsca do użytku publicznego.
