Mirosław Boruta Krakowski
Czy o książce "Tyrania postępu", wydanej w 2023 roku przez "Białego Kruka" można napisać coś pozytywnego? Można. A negatywnego? Też. Zacznijmy od pozytywów: kolor, okładka, papier, zdjęcia autorów tekstów... Może niekonieczne było zdjęcie na stronie 142, podobnie jak wkładka na stronach 166-167, ale to oczywiście wybór redakcji.
17 autorskich wypowiedzi omawia współczesne przejawy kulturowej batalii o przyszłość, o drogę która pójdzie młodzież, bo przecież to o młodych ludzi i ich wizję przyszłości świata, jest ta walka. Niestety, przyjęta przez większość autorów "perspektywa ogólnoludzka", nie jest przekonująca.
Historycy są przekonani, że pozbawienie nas dotychczasowego sytemu wartości, pomieszanie pojęć, czy zabawy z tożsamością - w tym najbardziej okrutna z nich - zabawa w gender doprowadzi to totalitaryzmu. Będziemy musieli wybrać właśnie to i biada nam, jeśli wybierzemy inaczej! Może nie zostaniemy przekonani, ale zwyzywani na pewno! W świecie, w którym wartością jest brak wartości każdy musi ("i powinien") się zagubić... I wówczas lewaccy jedynowładcy od relatywizmu i nijakości zwyciężą.
Stąd też w drugiej części autorzy - tym razem księża, wskazują na możliwość obrony, odnalezienia kotwicy, po prostu powrotu do Boga wciąż Tego Samego, powrotu do Dziesięciorga Przykazań, przynajmniej w chrześcijańskiej cywilizacji, stanowiących fundament dziejów, postępu i rozwoju.
Podobnie autorzy piszący o kulturze i konieczności poszanowania dziedzictwa i tradycji. To druga kotwica. Nie zapominajmy o przeszłości, a szczególnie o tym co w niej bliskie, partykularne: o dziejach rodzin, wspólnot regionalnych, narodów.
Oczywistym jest, że to dla czytelników zbioru największy kłopot, z jednej strony szanować to co uniwersalne (przynajmniej w chrześcijańskim kręgu cywilizacyjnym), a z drugiej trwać przy odrębności, dziedzictwie, różnić się od innych, tolerować odrębności - do jakich granic?
Kolejna część zbioru, poświęcona ekologizmowi, moralizatorstwu, wiktymizacji i innym nowoczesnym środkom wojny kulturowej przybliża nas do współczesności. Właśnie to dzieje się na naszych oczach. I tutaj oba, prezentowane wcześniej stanowiska, przegrywają już na starcie.
Chrześcijański Bóg jest wieczny i uniwersalny, instytucja Kościoła ma lat dwa tysiące, Polska tysiąc, ale przed nami nowe: globalne ocieplenie, zanieczyszczenie powietrza i wody, prawa dla wszystkich mniejszości ludzkich i innych, europejskość, polityczna poprawność... Choć, jeśli przyjrzeć się tym ideom i ideologiom bliżej, wcale nie są nowe. Oznaczają najczęściej cenzurę, przymus, dominację, a nawet tytułową tyranię. I tej świadomości, że nowe jest stare najczęściej młodym ludziom brakuje...
Część piąta, ta najbardziej upolityczniona (choć na kartach książki wszystkie wątki przeplatają i przewijają - utrudniając z pewności redakcyjne wybory) jest z pewnością najciekawsza. Łańcuchy niemiecko-rosyjskich powiązań z pewnością nie są dla Polski korzystne. Próba odbudowy niemieckiego imperium - kosztem Europy Środkowej - także nie jest dla nas - Polaków, drogą do raju. Może pora na inny projekt, właśnie lokalny, Międzymorza, lub projekt środkowoeuropejsko-anglosaski?
Tutaj z pewnością najciekawszy jest tekst posła do Parlamentu Europejskiego, dr. Patryka Jakiego. Bo im mniej cytatów, klasyków, złotych myśli, nawiązań, czy peryfraz, im mniej chłopskiego lamentu, czy głosów wołających "olaboga" na puszczy, a więcej konkretów - tym lepiej. Mamy więc tutaj diagnozę, program działania i środki dojścia celu, jakim jest wzmocnienie roli Polski w Europie i świecie. Warto ten tekst jeszcze bardziej upowszechnić.
Program na przyszłość to jest to, co może młodych zainspirować i pociągnąć. Wizja! Tak zróbmy! Trzeba nam energicznie szerzyć dobro i energicznie zwalczać zło. Opieszałości i zaniedbań nie wybaczy nam nikt.