Przeskocz do treści

Wizyta Prezydenta RP w Republice Słowenii

Prezydent Rzeczypospolitej Polskiej Andrzej Duda w dniach 5-6 czerwca 2019 roku (środa - czwartek) weźmie udział w Szczycie Inicjatywy Trójmorza, który odbędzie się w Lublanie.

W programie prasowym wizyty odnajdujemy m.in. spotkanie Prezydenta Rzeczypospolitej Polskiej Andrzeja Dudy z Prezydentem Republiki Słowenii Borutem Pahorem oraz udział Prezydenta RP w otwarciu wystawy poświęconej polskiemu językoznawcy Emilowi Korytce.

Jak podaje Wikipedia: Emil Antoni Korytko herbu Jelita (1813-1839) to polski etnograf, powstaniec, działacz niepodległościowy. Był uczestnikiem powstania listopadowego. Na podstawie donosu został zatrzymany w 1837 roku we Lwowie, mimo szczegółowego dochodzenia nie znaleziono dowodów obciążających; za działalność konspiracyjną, został zesłany na przymusowy pobyt w Lublanie wraz z Bogusławem Horodyńskim. Po osiedleniu się w Słowenii szybko poznał tamtejsze środowisko społeczne i zawarł nowe znajomości. Korytko pokazał Słoweńcom jak ważna jest świadomość narodowa i kultura ludowa; zaczął zbierać tamtejsze legendy i pieśni. Potrafił działać w duchu narodowym słoweńskim w czasie, kiedy nikt jeszcze nie słyszał o słoweńskiej narodowości. 23 czerwca 1838 wydał odezwę do Słoweńców (Der freuden des Slaventhums in Krain) w której nawoływał do zbierania słoweńskiego dziedzictwa ludowego. Z pomocą słoweńskich naukowców wydał rozprawę dotyczącą słoweńskiej kultury ludowej - Ein Wort über das Volkslied in Krain (opublikowana w 1838roku w czasopiśmie Oust und West jako zapowiedź jego późniejszej pracy). Jego zbiory folklorystyczne stały się zawiązkiem oddziału strojów ludowych w lublańskim "Rudolphinum".

Najważniejszym dziełem Korytki są Sloveńske pésni krajnskiga naroda, wydane w 5 tomach w latach 1839 - 1844. Popularyzował również polską literaturę w Słowenii, czym rozbudził własny ruch literacki miejscowych uczonych (przyjaźnił się m.in. z Francem Prešerenem na którego wywarł duży wpływ, m.in. zaznajomił go szeroko z postacią Mickiewicza). Ogniskiem ruchu narodowego był dom w którym mieszkał adwokat słoweński Blaž Crobath (ożeniony z Polką) z którym Korytko utrzymywał przyjacielskie stosunki. Jego działalność była nadzorowana przez policję, jako działacz rewolucyjny był niewygodny dla tamtejszych władz. W Lublanie dowiedział się o ruchu iliryjskim i został jego gorącym zwolennikiem. Uważał, że należy ochraniać język słoweński.

Postać Emila Korytki jest mało znana w Polsce, jego nazwisko zniknęło z życia literackiego po II wojnie światowej. Zupełnie inaczej rzecz ta ma się w Słowenii, gdzie wkład polskiego badacza do dnia dzisiejszego jest mocno doceniany i podkreślany, a nauka o tej postaci jest nieodzownym elementem szkolnym już od podstawówki. W Lublanie znajduje się ulica jego imienia (ulica Korytkova, gdzie znajduje się Centrum Kliniczne). Zmarł 31 stycznia 1839 roku w Lublanie i został tam pochowany.