Przeskocz do treści

Zmierzch idei „Pokolenia JPII”? (I)

Anna Maria Kowalska

Zbliża się kolejna rocznica śmierci Papieża Jana Pawła II. Wszyscy pamiętamy czas Jego odchodzenia do wieczności. Tymczasem w mediach, ich głównym nurcie –  o nauczaniu papieskim – coraz ciszej. Jest tak, jakbyśmy się bali powrotu do wszystkich wielkich tematów, które nam zadał, tylokrotnie odwiedzając naszą Ojczyznę.

Z czego wynika choćby uporczywie powtarzane przekonanie o zmierzchu idei „Pokolenia JPII”? Wszak dopiero teraz, w świetle niedawnej beatyfikacji i oczekiwanej kanonizacji winniśmy rozwijać tę inicjatywę. Nie jako pewien mit, legendę, opowiadaną młodszym – ale jako podjęty Czyn –  i słowo, ofiarowane innym.

O Ojcu Świętym napisano już wiele wspaniałych książek. Postawiono Mu multum pomników. Zbudowano centra Jego Imienia w Krakowie i w Warszawie. Zorganizowano „Kwietny Bieg”. To nader cenne inicjatywy. Odnosi się jednak wrażenie, że tak realizacja idei „Solidarności”, jak przyjęcie w pełni natchnionych słów z Placu Zwycięstwa o „odnowie oblicza Ziemi, tej Ziemi” są wciąż aktualnym zadaniem i postulatem dla nas – krakowian, i dla nas – rodaków. Obyśmy nie stracili jedynej okazji, jaką stwarza aktualny czas. Oby udało nam się każdego dnia budować Cywilizację Miłości, opartą na Prawdzie – tak, jak On tego pragnął – także tu, w Krakowie Niezależnym, medium, które wspólnie, wraz z wiernymi Czytelnikami tworzymy.