Dorota Suder
Spaceruje po ogrodzie chłopiec
Rozglądając się dokoła
Gdzie podziały się kwiaty
Zasadzone jeszcze, przez babcię Rozalię...
Wtem, po słowie "Proszę"
Wyrosły pelargonie
Gdyż chłopiec podbiegł, do starszej pani
Której upadły okulary
Słowo "Dziękuję"
Wskrzesiło dziewanny
Które dały, tyle uśmiechu
Srebrnowłosej damie
Bowiem wszystko, co płynie
Ze szczerego serca
Pomaga żyć
A dzięki uczuciu
Magią się staje!