Po zakończeniu w 1921 roku wojny polsko-bolszewickiej ponad milion Polaków pozostało na terenach Związku Sowieckiego. Większość z nich zamieszkiwała tereny Ukraińskiej Socjalistycznej Republiki Sowieckiej i Białoruskiej Socjalistycznej Republiki Sowieckiej. Pomimo wielu lat brutalnej polityki sowietyzacji prowadzonej przez władze nasi Rodacy zachowali polskie tradycje, język oraz przywiązanie do wiary przodków. Z tego powodu po przeprowadzeniu agresywnej antypolskiej kampanii, 28 kwietnia 1936 roku Rada Komisarzy Ludowych ZSRS podjęła decyzję o deportacji ponad 70 tysięcy Polaków do Kazachstanu.
Nasi Rodacy byli tygodniami przewożeni w wagonach towarowych w odległe, północne rejony Kazachstanu, gdzie porzucano ich w szczerym stepie. Wielu z nich zmarło z wycieńczenia, chorób oraz wskutek skrajnie trudnych warunków.
Sejm Rzeczypospolitej Polskiej oddaje hołd wszystkim deportowanym, represjonowanym, zesłanym i zmarłym na nieludzkiej ziemi.
Sejm Rzeczypospolitej Polskiej stwierdza, że dotychczasowy brak wystarczającej pomocy dla potomków polskich zesłańców, w szczególności nieprzeprowadzenie skutecznej repatriacji Rodaków, jest wielkim zaniedbaniem Państwa Polskiego.
Sejm Rzeczypospolitej Polskiej uznaje, że jak najszybsze przeprowadzenie repatriacji Polaków z Kazachstanu oraz innych miejsc katorgi stanowi dziś jedno z najważniejszych moralnych zobowiązań Narodu Polskiego.